თავფურცელი - აპოკალიფსისი

Перейти к контенту
ჩვენი გვერდები სოციალურ ქსელებში:


ელექტრონული ფოსტა: apocalypsege@gmail.com // apocalypticsite@gmail.com
ჯვართამაღლების დღესასწაული
მსოფლიო ამაღლება პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯვარისა

14 სექტემბერი (ძვ. სტ.) // 27 სექტემბერი (ახ. სტ.)
მდინარე აქერონის ბნელ პლიაჟთან დგანან გულგრილნი. ისინი, ვინც ცხოვრებაში მხოლოდ საკუთარ თავზე ფიქრობდა, ვინც არასოდეს წირავდა თავის სიცოცხლეს არაფრისა და არავისთვის, არანაირი რწმენისთვის, არანაირი მსოფლმხედველობისთვის, არანაირი იდეისთვის. მოძულებულნი სამოთხისა და ჯოჯოხეთის მიერ, ისინი დახეტიალობენ ბნელ პლიაჟზე და თავს ეხვევათ საშინელი მწერები, საკუთარ სისხლს აწოვებენ მიწაზე მხოხავ მატლებს.
ადამიანის მსგავს რობოტს იაპონელმა ინჟინრებმა მინდარი უწოდეს. გამოცემა Japan Times-ის ცნობით, ის გარეგნულად წააგავს მოწყალების მითოლოგიურ ქალღმერთ ქენონს (Canon). ანდროიდის ძირითადი ამოცანაა - უბრალო სიტყვებით აუხსნას ტაძრის მომლოცველებს ბუდას სწავლებანი. ის შემუშავებულია და აწყობილია, მეტიც, ექსპლოატაციაშიც არის შესული. ის ბერებს უკითხავს სუტრებს, ბუდისტები კი მოწიწებით ეთაყვანებიამ მას წელამდე.
იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადება




22: 16-21. მე, იესუმ, მოვავლინე ჩემი ანგელოზი, რათა ეკლესიებში გიმოწმოთ ეს. მე ვარ დავითის ფესვი და მოდგმა, ცისკრის კაშკაშა ვარსკვლავი. სული და სასძლო ამბობენ: მოდი! მსმენელმაც თქვას: მოდი! მწყურვალი მოვიდეს და მსურველმა უსასყიდლოდ მიიღოს სიცოცხლის წყალი. ვუმოწმებ ყველას, ვინც ისმენს ამ წიგნის წინასწარმეტყველების სიტყვებს: თუ ვინმე რამეს დაურთავს მათ, ღმერთი დაურთავს მას წყლულებს, რომლებიც წერია ამ წიგნში. ხოლო თუ ვინმე რამეს მოაკლებს ამ წიგნის წინასწარმეტყველების სიტყვებს, ღმერთი მოაკლებს მას წილს სიცოცხლის ხიდან, წმიდა ქალაქიდან და იქიდან, რაც ჩაწერილია ამ წიგნში. ამის დამმოწმებელი ამბობს: ჰო, მოვალ მალე! ამინ; ჰო, მოდი, უფალო იესუ! ჩვენი უფლის, იესუ ქრისტეს მადლი ყველა თქვენგანთან. ამინ.
იცით თუ არა, როგორი მტანჯველი შერცხვენა ელოდება ჩვენს უდიდეს უმრავლესობას, მართლმადიდებელთ, როდესაც აწყდებიან დასავლური (ლათინური) დისციპლინის წარმომადგენლებს, რომლებმაც საუკუნეებია, რაც გამოიმუშავეს საკუთარი მსოფლმხედველობა, და მცირედმორწმუნეთა წინააღმდეგ საშინელ შემტევ იარაღად იყენებენ?
დიახ, აქვთ. საზოგადოდ არსებობს მღვდლობის სამი იერარქია: დიაკვანი, მღვდელი (იწოდება პრესვიტერადაც) და ეპისკოპოსი. ხელდასხმები, ანუ დიაკვნის, მღვდლისა და ეპისკოპოსის ხარისხებში მიმდინარეობს ეტაპობრივად. ნებისმიერი ეპისკოპოსი ოდესმე დიაკვნის ხარისხიდან იწყებს, შემდეგ კი პრესვიტერი ხდება. დიაკვანს, მღვდლებისგან და ეპისკოპოსებისგან განსხვავებით, არა აქვს უფლება აღასრულოს საეკლესიო საიდუმლოებანი, ის მხოლოდ მღვდელს ან ეპისკოპოსს ეხმარება ღვთისმსახურებისას. მღვდელს ყველა საიდუმლოს შესრულების უფლება აქვს გარდა ხელდასხმისა და მირონის კურთხევისა. ეპისკოპოსი - სამღვდელოების დასში ყველაზე უმაღლესი ხარისხია.
"და ვიხილე ტახტზე მჯდომარის მარჯვენაში წიგნი, შიგნიდან და გარედან ნაწერი და შვიდი ბეჭდით დაბეჭდილი" (გამოცხ. 5:1). მე-5 თავის პირველი მოწმობა გვიდასტურებს, რომ მოქმედების ადგილი და ის ხატებანი, რომლებშიც იმოსება იდუმალთმხილველის წინაშე გადაშლილი ზეციური მოვლენები, ჯერ-ჯერობით იგივეა და აგრძელებს მნიშვნელობათა იმ ხაზს, რომლებიც წინა თავშია აღწერილი.
კითხვა: უფალი სახარებაში სატანას "ამა ქვეყნის თავადს" უწოდებს. ეს სიტყვათშეხამება ჩვენთვის ჩვეული გახდა, მაგრამ ხშირად არცთუ ზუსტად გვესმის მისი მნიშვნელობა და სატანას უფრო მეტ ძლიერებას მივაწერთ, ვიდრე მას გააჩნია. მთელი აზრი კი - სიტყვების ელფერშია, რომელიც ბოლომდე ვერ გადმოსცემს წერილის თარგმანს ჩვენს ენაზე. მაშ, სინამდვილეში როგორ უნდა გავიგოთ სიტყვა "თავადი"?
მომავალში ცნობები სულ უფრო და უფრო საშინელი და შემაშფოთებელი იქნება, რადგან, როგორც წერილი ამბობს, "უკეთურნი კაცნი და გრძნეულნი წარემატებოდიან უძჳრესისა მიმართ, აცთუნებდენ და სცთებოდიან" (2 ტიმ. 3:13). ისე კი არ იქნება, როგორც ზოგიერთი ამბობს: "ცოტაც დაითმინეთ და ყველაფერი კარგად იქნება", არა. პირიქით, რაც დრო გავა მით უფრო აღზევდება ბოროტება, რომელიც თავის აპოგეას ანტიქრისტეს მმართველობაში მიაღწევს.
ესაია 2:1-5. "სიტყვა, რომელიც იხილა ესაიამ, ამოსის ძემ, იუდეასთვის და იერუსალიმზე. უკანასკნელ დღეებში უფლის მთა საჩინო გახდება, და ღმრთის სახლი მთათა სათავეში დადგინდება, აღიმართება მწვერვალებზე მაღლა და ყოველი ერი მისკენ დაიწყებს დენას. დაიძრება უთვალავი ხალხი და იტყვის: მოდი, ავიდეთ უფლის მთაზე, იაკობის სახლში; და ის გვასწავლის თავის გზებს და მისი ბილიკებით ვიაროთ, რადგან რჯული სიონიდან გამოვა და უფლის სიტყვა - იერუსალიმიდან. სამართალს განიკითხავს იგი ერებს შორის და ამხილებს უთვალავ ხალხებს; მახვილებისგან სახნისებს გამოჭედავენ და შუბებისგან - ნამგლებს, ერი ერზე აღარ აღმართავს მახვილს და აღარავინ ისწავლის ომს. ჰოი, იაკობის სახლო! მოდით და უფლის ნათელში ვიაროთ!"

.
მართლმადიდებლურმა ეკლესიამ იცის ათასობით წმინდანი, რომელთაგან ყოველს კალენდარში თავისი ხსენების დღე აქვს. მაგრამ როგორ განისაზღვრება მათი ხსოვნის ეს დღე? როგორ აწესებს მათ ხსოვნას ეკლესია? რატომ აღინიშნება ზოგიერთი წმინდანის ხსენება რამოდენიმეჯერ? და, საერთოდ, როგორ გამოვარკვიოთ რომელ დღეს აღინიშნება წმინდანის დღე? მოდი გავერკვეთ ამ საკითხში.
14 ნოემბერს ეკლესია აღასრულებს ხსენებას წმიდათა უვერცხლოთა მკურნალთა და საკვირველთმოქმედთა კოზმა და დამიანესი და დედისა მათისა ღირსისა თეოდოტიასი. ამჯერად გადავწყვიტეთ გაგიზიაროთ საინტერესო ფაქტები უვერცხლოთა შესახებ.
"გავიხედე და, აჰა, ტახტსა, ოთხ ცხოველსა და უხუცესთა შორის მდგომარე კრავი, როგორც დაკლული, შვიდრქიანი და შვიდთვალიანი, რომელნიც არიან შვიდი სული ღვთისა, მთელს დედამიწაზე მოვლინებულნი" (გამოცხ. 5:6).
კითხვა: რას ნიშნავს: "მკვდრებსაც ხომ იმიტომ ეხარათ, რომ ხორცით განკითხულიყვნენ, როგორც კაცნი, და სულით ეცოცხლათ ღმრთის მიერ" (1 პეტ. 4:6)? როგორ უნდა იქნან განკითხულნი ხორცით მკვდარნი?
"და როცა აიღო წიგნი, ოთხი ცხოველი და ოცდაოთხი უხუცესი დაემხო კრავის წინაშე; ყოველ მათგანს ხელთ ეპყრა ქნარი და ოქროს თასი, საკმევლით სავსე, რომელიც არის წმიდათა ლოცვა. გალობდნენ ახალ საგალობელს და ამბობდნენ: ღირსი ხარ წიგნის აღების და ბეჭდის ახსნისა, რადგანაც დაკლულ იქმენ და შენი სისხლით გამოგვისყიდე ღმერთისათვის ყოველი ტომისა და ენის, ერისა და ხალხისაგან, რათა მეფეებად და ჩვენი ღმერთის მღვდლებად გექციეთ; და ვიმეფებთ დედამიწაზე" (გამოცხ. 5:8-10).
გვითხარით თუ შეიძლება, როგორი იქნება ადამიანი საყოველთაო აღდგომის შემდეგ მარადიულ ცხოვრებაში?
იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადების მეექვსე და მეშვიდე თავების წინასწარმეტყველური სიმბოლოები, სადაც იდუმალთმხილველი აღწერს ხილვებს, რომლებიც ზეციური წიგნის შვიდი ბეჭდითაა აღბეჭდილი, წმიდა წერილის ყველაზე ცნობილ და ამავდროულად ყველაზე იდუმალ მოწმობათა რიგს განეკუთვნება.
გამოცხადების წიგნის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ცნება იმაშია, რომ ყველაფერი, რაც კი მასში აღწერილია დემონებზე, სატანაზე, ანტიქრისტეზე და ა. შ. ყველაფერი, ხდება "მიცემულია"-ს ჩარჩოებში. მიცემულია ეს ნიშნავს: 1) მას მანამდე არ ჰქონდა ასეთი ძალაუფლება და უფლებამოსილება; 2) მათ, ვინც მასზე დაბლაა, მითუმეტეს არ შეიძლება ასეთი ძალაუფლება და უფლებამოსილება ჰქონდეს; 3) მან შეიძლება ძალაფულება და უფლებამოსილება მიიღოს მხოლოდ იმისგან, ვის ხელშიც არის მთელი ძალაუფლება, იმისგან, ვინც ყველაზე მაღლაა.
ჰელოუინი - უკვე ტრადიციულად აღიქმება ჩვენ მიერ, როგორც უწმინდური ძალის ზეიმი. მისი ისტორია მომდინარეობს კელტთა წარმართული რწმენებიდან, მაგრამ დასავლეთის ქრისტიანებმა სწორედ ამ დღეს დააწესეს "ყოველთა წმიდათა" უდიდესი და სასიხარულო დღესასწაული. ასეთი არჩევანი, რა თქმა უნდა, შემთხვევითი არ ყოფილა ის დაკავშირებულია პირველ ირლანდიელ ქრისტიანთან, რომელიც არ შეუშინდა გამოსულიყო ბნელეთის ძალთა წინააღმდეგ  იმ დღეებში, როდესაც მისი ხალხის რწმენით, ბოროტება იძენდა განსაკუთრებულ ძალას. ეს ადამიანი იყო წმიდა პატრიკი.
პატრიარქის სპიკერმა ვ. რ. ლეგოიდამ თავის ჩატში (https://t.me/vladimirlegoyda/7443) "ღირებული" მითითება, თუ როგორ უნდა იქნას გაშუქებული ეს მოვლენა, მაგრამ ამასთან მისი არგუმენტაცია, როგორც იტყვიან, ორივე ფეხით კოჭლობს. არგუმენტები ბ-ნ ლეგოიდას დაჰყავს იქამდე, რომ თურმე, ეს არა უბრალოდ პატრიარქი და სამებაა, არამედ, პატრიარქი და სამება ამაღლებულნი არიან რუსეთზე და, რომ ეს თითქოსდა ხატი კი არა საჩუქარია. ... ჩვენ აქტიურად გვინერგავენ აზრს, რომ ღმერთის გამოსახვა არა ხატებზე, არამედ უბრალოდ ნახატით - ეს ნორმალურია. უკაცრავად, მაგრამ არ არის ნორმალური, როდესაც ღმრთის ხატს გამოსახავენ არა თაყვანსაცემად, არამედ დეკორაციის სახით.
მრავალთა შეხედულებით, ახალი აღთქმის აზრი მდგომარეობს იმაში, რომ ქრისტემ ერთი მცნებები შეცვალა სხვებით. ძველები - ახლით. ხოლო ვიღაც თავის განსჯებში იმ აზრამდეც კი მიდის, რომ ძველაღთქმისეულ დროებაში ადამიანები იყვნენ უფრო უხეშები, ამიტომაც რჯული მათთვის იყო შეუსაბამო, ანუ უფრო უხეში. "თვალი თვალისა წილ და კბილი კბილისა წილ". და, რომ ქრისტეს სიკვდილის შემდეგ, ადამიანებმა მიიღეს შესაძლებლობა აღექვათ უფრო ამაღლებული მცნებები. სულიერი თამასა მაღლა აიწია.
მოდი, ვისაუბროთ წმიდა წერილის ძნელად გასაგებ ადგილებზე. დღეს განვიხილოთ ასეთი საკითხი. რა აზრით მოუწოდა ქრისტემ ამაღლებულ ადგილზე ქადაგებისას თავის მოწაფეებს არ შეწინააღმდეგებოდნენ ბოროტებას, და იმის შესახებაც, რომ თუ ერთ ლოყაზე გაგვარტყამენ, მივუშვიროთ მეორეც?
მართლმორწმუნე იუდეველთა რჯულმდებლობანი და ტრადიციები მკაცრად გმობდა და დევნიდა ებრაელთა ნებისმიერ მცდელობას ესწავლათ ფილოსოფია და მსგავსი მეცნიერებანი. არსებობს რჯული და მხოლოდ მისი შესწავლა და აღსრულებაა საჭირო. სწორედ ამ დოგმატურ გარემოში იშვა "სექტანტური" ტიპის სხვადასხვა მსოფლმხედველობრივი მიმართულებები.
""ღვთისმოსაობის საიდუმლოს" საპირისპიროდ, რაც ღმრთის განკაცებაში მდგომარეობს (1 ტიმ. 3:16), შეიძლება დავასკვნათ, რომ "უსჯულოების საიდუმლოს" აქ მოციქული უწოდებს სატანის დაფარულ და მზაკვრულ ძალისხმევას ადამიანებში შეარყიოს და დააბნელოს რწმენა ჩვენი მაცხოვრისა და უფლის, იესუ ქრისტეს ღმერთკაცობისადმი და ყოველგან ურწმუნოების გავრცელებით მთელი კაცობრიობა მიიყვანოს სრულ ზნეობრივ გარყვნილებამდე".

მართლმადიდებლურ ეკლესიას სწამს მკვდართა აღდგომა. მაგრამ მრავალ ადამიანში ეს რწმენა იწვევს ამა თუ იმ სახის გაურკვევლობებს. ამჯერად შევეცდებით ძალიან მოკლედ გავცეთ პასუხი ზოგიერთ შეკითხვას.

კვირინიუსის აღწერის საკითხის მნიშვნელობა ქრისტეს შობის დროის გამოსარკვევად და ლუკას სახარების სინამდვილის განსასაზღვრავად.

სამწუხაროდ, დღემდე გვხვდებიან ადამიანები, რომლებიც, თავს მართლმადიდებელ ქრისტიანს უწოდებენ, და სერიოზულად მიიჩნევენ, რომ შესაძლოა ცხონება, ანუ ზეციურ სასუფეველში შესვლა, არაქრისტიანთათვის. მათი აზრით, ისინიც, ვისაც ქრისტესი არ სწამს, თუკი კარგ საქმეებს იქმან, ასევე ცხონდებიან.
ოკულტიზმის გზა


ოკულტიზმში სულიერ სამყაროსთან ურთიერთობის მეთოდები სხვადასხვა დროს სხვადასხვანაირ ფორმებს ატარებდნენ, და შამანიზმი გამოცხადების ერთ-ერთი ასეთი ფორმაა. შამანიზმის ისტორია ათასწლეულობით განიზომება. მეცნიერული განსაზღვრებით, შამანიზმი ეს არის სამყაროს აღქმის განსაკუთრებული მეთოდი, ადამიანის მიერ ბუნების სამყაროდან საკუთარი გამოყოფის თვითშენარჩუნება და ურთიერთკავშირი ცხოველთა სამყაროსთან.


ჯვარს საუკუნეების განმავლობაში რთავდნენ ოქროთი, ვერცხლით და ძვირფასი თვლებით, და ამ დღეს "აღმართავდნენ" მას ეკლესიის მღვდელმსახურები. მაგრამ ვერავითარ მორთულობას ვერ ძალუძს დაჩრდილოს ჯვრის - დასჯის ამ სამარცხვინო და მტანჯველი იარაღის თავდაპირველი მნიშვნელობა, რომელსაც მიამსჭვალეს ყველასგან მიტოვებული, ტკივილებით გაწამებული და წყურვილით გათანგული ადამიანი... და აზრს ამ უნიკალური დამარცხებისა, რომელიც გახდა გამარჯვებისა და ზეიმის საფუძველი.


დღევანდელ ელიტას წინამორბედებიც ჰყავს: ეს არის წარმართული საკულტო რიტუალები, რომელმაც ეგვიპტისა და რომის იმპერიები გახრწნა. ხოლო ამ მაკონტროლებელ სტრუქტურებს თავისი ისტორია გააჩნიათ. ღირს გავერკვეთ აპოლონიოსის კულტის მემკვიდრეობითობაში.


მართლმადიდებელთა შორის უდიდესი პოპულარობით სარგებლობს ურთულესი სიმბოლიზმით გადატვირთული ხატი - "შეუწველი მაყვლოვანი". მაგრამ, ყველას კარგად გვესმის, რომ მისი გაგების გასაღები დევს ჩვენი სულიერი წინაპრების რელიგიურ ცნობიერებაში. ვნახოთ როგორია ამ სიმბოლოთა ჭეშმარიტი მნიშვნელობა და როგორ უნდა აღიქვას დღევანდელმა ქრისტიანმა ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ეს გასაოცარი ხატი.


თუკი ზეცის მცხოვრებნი უკვე თავისუფლები არიან ხორციელი უძლურებისგან, ასევე კაცთა მოდგმის მტრის საცთურებისგან, და წარმოადგენენ ზეციური იერუსალიმის მოზეიმე კრებას (ებრ. 12:18-24; გამოცხ. 12:12 და სხვა), - ქრისტიანები, რომლებიც ჯერაც ხორცში იმყოფებიან და უწყვეტ ბრძოლას აწარმოებენ უკეთურ ქვეყნიერებასთან, მებრძოლი ეკლესიაა, რომელსაც გამოცხადების წიგნში წარმოადგენენ... (გაგრძელება იხ. პუბლიკაციაში)


კოდექს ალიმენტარიუსი (ლათ. Codex Alimentarius - საკვების ხარისხის კოდექსი), რომელიც გაერო-მ შეიმუშავა 1961 წელს, და რომლის ფუნქციაში შედის მომხმარებელთა ჯანმრთელობის დაცვა, ეს არის მარეგულირებელი ორგანო, რომელიც მოქმედებს მრეწველობის, გაერო-ს (United Nations Organization, - UNO) და ჯანმო-ს (World Health Organization, - WHO), ასევე სასურსათო და სასოფლო სამეურნეო ორგანიზაციის (Food and Agriculture Organization – FAO - ფაო) გავლენით. კოდექს ალიმენტარიუსი აწესებს საკვები პროდუქტებით ვაჭრობისა და მათი უსაფრთხოების საერთაშორისო სტანდარტებს. არსებითად მას არა აქვს სავალდებულო ხასიათი, მაგრამ დე ფაქტო მან მოიპოვა გამოყენებისთვის სავალდებულო დოკუმენტის სტატუსი, რადგან ამ კოდექსს აკონტროლებენ ჯანმო (WHO) და ფაო (FAO).


ჩვენ შეგვიძლია შევიგრძნოთ ჩვენი სარწმუნოების სიმართლე, მაგრამ ყოველთვის როდი ძალგვიძს ურწმუნო ადამიანს განვუმარტოთ ან დავუმტკიცოთ მისი ჭეშმარიტება. ათეისტების გონივრული შეკითხვები ზოგჯერ ჩიხში ამწვდევენ ყველაზე გულწრფელ ქრისტიანებსაც კი. ამიტომ, მოდი გავერკვეთ ზოგიერთ რთულ საკითხში და იმაშიც, თუ როგორ უნდა ვუპასუხოთ ათეისტთა ყველაზე გავრცელებულ კითხვებს.
ღირ. იოსებ ვოლოკოლამელი


ღირ. იოსებ ვოლოკოლამელის (1440–1515) თხზულება "განმანათლებელი" შედგა იუდეველთა მწვალებლობასთან ბრძოლის პროცესში, რომელიც არყევდა რუსეთს XV – XVI საუკუნეების მიჯნაზე. მართლმადიდებლური ღვთისმეტყველების ეს მოცულობითი კრებული მწყობრ სისტემაში აერთიანებს წმიდა წერილისა და წმიდა მამათა თხზულებების ფრაგმენტებს, ეპიზოდებს წმინდანთა ცხოვრებიდან და ეკლესიის ისტორიიდან.

საიდან მოვიდა ჩვენში ხატებთან სანთლების დანთების ჩვეულება, და როგორია მისი აზრი? არსებობს თუ არა სანთლების ანთებისა და ჩაქრობის რაიმე საეკლესიო წესი? მოდი, გავერკვეთ ამ საკითხში.
იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადება




22: 1-5. და მიჩვენა სიცოცხლის წყლის მდინარე, კამკამა, როგორც ბროლი, რომელიც მოედინებოდა ღვთისა და კრავის ტახტიდან. მისი მოედნის შუაში და მდინარის გაღმა-გამოღმა სიცოცხლის ხეა, ყოველთვიურად რომ გამოაქვს თორმეტი ნაყოფი, ხის ფოთლები კი კურნავენ ხალხებს. აღარაფერი დარჩება დაწყევლილი, ღვთისა და კრავის ტახტი იქნება იქ, და მისი მონები მოემსახურებიან მას. იხილავენ მის სახეს და მათ შუბლზე იქნება მისი სახელი. ღამე აღარ იქნება იქ, ასე რომ, აღარც სანთელი დასჭირდებათ და არც მზის ნათელი, რადგანაც ღმერთი გაანათლებს მათ, და იმეფებენ უკუნითი უკუნისამდე.


ხელთქმნილი კარვის ერთ-ერთი ყველაზე "შესამჩნევი" წმიდა საგანი, რომელსაც ძველაღთქმისეულ ღვთისმსახურებაში განეკუთვნებოდა საკმაოდ მნიშვნელოვანი როლი (შეად.: გამ. 29:37; 40:10, მთ. 23:18-20), გახლდათ სპილენძის სამსხვერპლო ყოვლადდასაწველი მსხვერპლისთვის (გამ. 20:24), რომელიც კარვის შიდა ეზოში იდგა წმიდათა წმიდაში შესასვლელთან (გამ. 40:6; ლევ. 4:7, 18; 2 პარ. 1:5-6).

წარსულს ჩაბარდა ის დროება, როდესაც საბჭოთა სახელმწიფო გაფაციცებით ადევნებდა თვალს თავისი მოქალაქეების ფსიქიურ და "სულიერ" სიჯანსაღეს და იცავდა მათ სხვადასხვა ტოტალიტარული სექტებისა და დესტრუქციული კულტებისგან. საზოგადოდ, როგორც წესი, იქ, სადაც არსებობს დიქტატურა (არა აქვს მნიშვნელობა სად იქნება ეს) აუცილებლად არსებობს მხოლოდ ერთი, ოფიციალური იდეოლოგია, რომელიც სხვა შეხედულებებს და რელიგიებს გასაქანს არ აძლევს.

... 255 წ. კართაგენში შედგა პირველი კრებითი გარჩევა საკითხისა მწვალებელთა ნათლისღების შესახებ. ამ კრებაზე ზოგიერთმა, მოციქულთა გადმოცემისა და კათოლიკე (საყოველთაო) ეკლესიის საზოგადო ჩვეულების თანახმად, მიიჩნია, რომ მწვალებლებში კანონიერად მონათლული კვლავ არ უნდა გადაინათლოს. სხვები მიჰყვებოდნენ საწინააღმდეგო შეხედულებას, და ამტკიცებდნენ, რომ არსებობს მხოლოდ ერთი ნათლობა - საეკლესიო, ამიტომაც, მწვალებლებს, როგორც ეკლესიის გარეთ მყოფთ, არ შეიძლება ჰქონდეთ ჭეშმარიტი და კათოლიკე (საყოველთაო) ნათლისღება.

"უთხრა უფალმა მოსეს: გააკეთე უნასი და დაამაგრე კეტზე. შეხედავს თუ არა მას ნაკბენი, განიკურნება. გააკეთა მოსემ სპილენძის გველი და დაამაგრა იგი კეტზე. როცა კი უკბენდა გველი ვინმეს, შეხედავდა კაცი ამ სპილენძის გველს და იკურნებოდა" (რიცხვ. 21:8-9).

ბილ გეიტსის, ილონ მასკის, სოროსის და სხვა მათ მსგავსთა გეგმები სრულიად უინტერესოა. დაე აქვეყნონ ასობით დოკუმენტი, დაე მადონამ უმღეროს ახალ მსოფლიო წესრიგს, დაე მუდმივად ჟღერდეს "ოქროს მილიარდი" და სხვა განზრახვები, - ამათ არანაირი მნიშვნელობა არა აქვთ! ყველა ეს ჩიპიზაცია, ვაქცინაცია და სხვა - ბულვარული პრესაა, არც მეტი არც ნაკლები. ეს ყველაფერი სრულიად უინტერესოა შემდეგი მიზეზების გამო:

შეიძლება მოგვეჩვენოს, რომ "დიდი ქალაქი" ბაბილონი ამ სახელით ხუთი იმპერიიდან პირველის, ანუ ბაბილონის ანალოგიითაა წოდებული. მაგრამ, ეს ასე არ არის. თავისი სახელი "დიდი ქალაქი" მან მიიღო ბაბილონის გოდოლის მშენებლობიდან.

სანამ ნებისმიერი რელიგიური ჯგუფის ხელმძღვანელს ან მიმდევრებს მივენდობოდეთ - იქნება ეს მონასტერი, სამრევლო, საძმო, მისიონერული თემი და ა. შ., სასურველია საკუთარ თავს დავუსვათ შემდეგი შეკითხვები: ...

თუმცა ცნობილია ანტიქრისტეს სახელის რიცხვი, ჩვენ არაფერი უნდა ვამტკიცოთ ნაჩქარევად თვით სახელთან დაკავშირებით, რადგან რიცხვი შეიძლება მიუდგეს მრავალ სახელს; ანტიქრისტეს სამეფოსა და სიკვდილის შესახებ!

ინტერნეტში, ე. წ. "აღმაშენებელი საზოგადოების" მიერ ვრცელდება ვიდეოები ქრისტიანთათვის, რომლებიც მიზნად ისახავენ მათი რწმენის შერყევას. ისინი ამტკიცებენ, თითქოსდა არსებობს "მოციქულ პეტრეს გამოსამშვიდობებელი ეპისტოლე მოძღვარ პავლესადმი". მაგრამ, ასეთი წერილი ბიბლიაში არ გვაქვს!

"აჰა, მოვალ, როგორც მპარავი: ნეტა მას, ვინც ფხიზლობს და იცავს თავის სამოსს, რათა შიშვლად არ იაროს და არ იხილონ მისი სირცხვილი" (გამოცხ. 16:15). ახალაღთქმისეულ წმიდა ტექსტებში მტკიცებულება "მოვალ, როგორც მპარავი" არაერთხელ გვხვდება და ყველა შემთხვევაში პირდაპირ არის დაკავშირებული მეორედ მოსვლასთან (შეად.: "ხოლო უფლის დღე მოვა როგორც მპარავი, ... " (2 პეტ. 3:10; 1 თესალონიკ. 5:1-10, "გახსოვდეს, რაც მიგიღია და მოგსმენია, დაიცავი და მოინანიე; ხოლო თუ არ იფხიზლებ, მოვალ შენთან, როგორც მპარავი, და ვერ გაიგებ, რა დროს მოგივალ" (გამოცხ. 3:3) და სხვა).

იოანეს "გამოცხადების" მეორე ნაწილი, რომელსაც უწოდებენ "მოციქულ იოანეს წინასწარმეტყველურ ხილვებს", გამოყოფილია პირველი ნაწილისგან ("მიმართვა შვიდი ეკლესიისადმი, თთ. 1-3) არა მარტო მოქმედების ადგილის "მიწიერიდან" ზეციერში გადატანით, არამედ პრაქტიკულად ყველა ფორმისა და სიმბოლოს შეცვლით, რომლითაც იმოსება იოანესთვის ზეციური გამოცხადება.
ოკულტიზმის გზა


მთელი ოკულტური სწავლა-მოძღვრება შედგება "მეცნიერებათა" სამი ურთიერთდაკავშირებული ჯგუფისგან. პირველ ჯგუფს ეკუთვნის უმაღლესი ოკკულტიზმი, რომელიც, თავის მხრივ შეიცავს, თეურგიას, ტავმატურგიას და ფსიქურგიას.
ბიბლიის აპოლოგეტიკა


"კურთხეულ იყოს დიაცთა შორის იაელი, ხებერ კენიელის ცოლი!" (მსაჯ. 4 და 5). ასე შეაქო წინასწარმეტყველმა დებორამ იაელი, რომელმაც მოჰკლა სისარა, რაც ბიბლიის კრიტიკოსთა ერთ-ერთი საცთური ლოდია.

ვინაიდან ჩვენ ეს მსხვერპლი გავიხსენეთ, მსურს, მონათლულებს მცირე რამ გითხრათ, - მცირე ზომით, მაგრამ უდიდესი ძალისა და სარგებლის მქონე, იმიტომ, რომ თქმული ჩვენი კი არ არის, არამედ სულიწმიდისაა. მაშ, რა არის ეს? მრავალნი ამ მსხვერპლს წელიწადში ერთხელ ეზიარებიან, მეორენი - ორჯერ, სხვანი - მრავალჯერ.

იმის გათვალისწინებით, რაც წინა პუბლიკაციებში ითქვა, არსებობს საფუძველი ვამტკიცოთ, რომ თვით ყველაზე სრულყოფილი გულისხმისყოფა იმ მნიშვნელობებისა, რომლებიც იოანეს გამოცხადებაში მოცემულია სიმბოლოებით: "გამოსახულება", "რიცხვი" და "მხეცის სახელი", ადამიანს გარანტიას არ აძლევს, რომ სულიერ გამარჯვებას მოიპოვებს ამ უკეთურ გამოსახულებებზე.

რა არის შეცბუნება? დაკავშირებულია თუ არა ის ჩვეულებრივ მორცხვობასთან? და რატომ მიიჩნევა შეცბუნება ცოდვად?

ევსები კესარიელის საეკლესიო ისტორიის თანახმად, სასტიკმა და ბოროტმა იმპერატორმა დომიციანემ (81-96 წწ.) თავისი მმართველობის ბოლო წლებში განახორციელა ქრისტიანთა მეორე დევნულება. ამ დევნულების შედეგად წმიდა მოციქული იოანე, რომელსაც ეკლესიამ ღვთისმეტყველი უწოდა, გადასახლებულ იქნა კუნძულ პატმოსზე, სადაც მან ღმრთისგან უკანასკნელ დღეთა შესახებ მიიღო გამოცხადება.
იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადება




9-12. მაშინ მოვიდა ერთი იმ შვიდ ანგელოზთაგან, რომელთაც ჰქონდათ უკანასკნელი წყლულებით სავსე შვიდი თასი, და მითხრა: მოდი და გიჩვენებ ქალს, სასძლოს კრავისას. ამიყვანა სულით დიდსა და მაღალ მთაზე, და მიჩვენა დიდი ქალაქი, წმიდა იერუსალიმი, ღვთისაგან რომ ჩამოდიოდა ზეცით, და ჰქონდა დიდება ღვთისა, ხოლო მისი მნათობი პატიოსან თვალსა ჰგავდა, ბროლივით გამჭვირვალე იასპის ქვას. ვრცელი და მაღალი გალავნით შემოზღუდულს თორმეტი ბჭე ჰქონდა, ბჭეებზე - თორმეტი ანგელოზი, და ზედ ეწერა ისრაელის თორმეტი ტომის სახელი.

ზოგჯერ დემონები მორწმუნე ადამიანებს არ აძლევენ შესაძლებლობას დაინახონ ჭეშმარიტება, არამედ მას ამაო აზრებით ცვლიან და უმთავრესს განარიდებენ ადამიანს. მაგრამ, რა არის უმთავრესი?

ჯვარზე ჩვენი მაცხოვრის სიკვდილი და მისი მკვდრეთით აღდგომა ჩვენი ცხონების საქმეა. გამოდის, რომ იუდაზე და მის გამცემლობაზე იყო დამოკიდებული კაცთა მოდგმის ცხონება? სინამდვილეში ეს ასე არ არის.

წინა პუბლიკაციაში, რომელიც ეძღვნებოდა იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადების "სატაძრო" მნიშვნელობებსა და მოწმობებს, აღნიშნული იყო ის მნიშვნელოვანი ვითარება, რომ იდუმალთმხილველისთვის გამოცხადებული ზეციური კარავი, რომლისგანაც იწყება და რომელშიც სრულდება ახალაღთქმისეული დროების ყველა ფუძემდებლური მოვლენა, პირდაპირი სამოციქულო მოწმობაა ახალი აღთქმის რეალურობისა და ქმედითობისა (შეად.: ებრ. 8:2; 9:11; 10:15-23 და სხვა).

ბიბლია სავსეა წინასწარმეტყველებებით სამყაროს მომავალ ხვედრზე, ცალკეულ ხალხებსა და კონკრეტულ ადამიანებზე. ხოლო ზოგიერთი ბიბლიური წიგნი წინასწარმეტყველურადაც კი იწოდება, ანუ ისეთ წიგნად, რომელიც, როგორც ეკლესიას სწამს, ღმრთის ნებას იუწყება: ასეთი წიგნებია ესაიას, იერემიას, ეზეკიელის, დანიელის და სხვათა (ე. წ. მცირე წინასწარმეტყველთა) წინასწარმეტყველებანი. ამათგან ყველა არ არის მკაფიო და იოლად გასაგები, ზოგიერთი მათგანი კი ბნელად გვეჩვენება. მაგრამ ყველაზე გაუგებარ წინასწარმეტყველებებშიც კი აუცილებლად არის აზრი, და ხშირად - ძალიან ღრმა და მნიშვნელოვანიც.
ბიბლიის აპოლოგეტიკა


კრიტიკოსებს ბიბლიაზე თავდასხმა სწორედ ამ მხრიდან უყვართ. მაგრამ ისინი ივიწყებენ, რომ ბიბლია - ეს არის წიგნი, რომელიც აღმოსავლეთში და აღმოსავლეთისთვის დამახასიათებელ სტილში დაიწერა.

თავისუფლება - უდიადესი ნიჭია და, როგორც ნებისმიერი ნიჭი, ის შეიძლება საშიში გახდეს მისი გამოყენებისას. შემთხვევითი არ არის ის, რომ მრავალი კომენტატორი სწორედ თავისუფლებას მიიჩნევს ღმრთის ხატად. ეს არის საბაზისო დახასიათება, რომლითაც მხოლოდ ანგელოზები და ადამიანები არიან დაჯილდოვებულნი. ჭეშმარიტ თავისუფლებას ფლობს მხოლოდ ღმერთი.

ხშირად გვესმის ასეთი გამოთქმა, რომლითაც თითქოსდა ღმერთი გვაფრთხილებს: "რაშიც მიგასწრებ იმაში განგსჯი". ანუ, თუკი ადამიანი რაიმე ცოდვაში მოკვდება, ღმერთი მას ამ ცოდვის გამო დასჯის, ხოლო თუ ადამიანი ინანიებს ამა თუ იმ ცოდვს, ღმრთისგან ამის გამო არ დაისჯება. როგორც ცნობილია, ამგვარი ფრაზა სახარებაში არ გვაქვს, მაშ საიდან მოდის იგი?
იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადება




5-8. ხოლო ტახტზე მჯდომარემ თქვა: აჰა, ყველაფერს შევქმნი ახალს. მე კი მითხრა: დაწერე, რადგან ეს სიტყვები სარწმუნოა და ჭეშმარიტი. კვლავ მითხრა მე: აღსრულდა. მე ვარ ანი და ჰაე, დასაბამი და დასასრული. და უსასყიდლოდ ვასმევ მწყურვალს სიცოცხლის წყლის წყაროს. მძლეველი დაიმკვიდრებს ამას, და მე ვიქნები მისი ღმერთი, ხოლო ის იქნება ჩემი ძე. მხდალთა და ურწმუნოთა, ბილწთა და მკვლელთა, მეძავთა და გრძნეულთა, კერპთაყვანისმცემელთა და ყოველთა მატყუარათა ხვედრი კი ტბაშია, ცეცხლითა და გოგირდით მოგიზგიზეში. და ეს არის მეორე სიკვდილი.

წინა პუბლიკაციებში საკმაოდ დეტალურად განვიხილავდით საკითხს, თუ რატომ არ წარმოადგენს იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადების დაფარული მნიშვნელობები რაიმე "ახალს" და "განსაკუთრებულ" ცოდნას, - და თუ რატომ უნდა ვეძებოთ ეს მნიშვნელობები ქრისტეს ეკლესიის აშკარა, საჯარო და ღია მოწმობებში.

(იოანე 15:13)

ფრაზა "არავისა აქვს იმაზე დიდი სიყვარული" გამოიყენება მაშინ, როდესაც საჭიროა ხაზი გაესვას იმას, რომ თავგანწირვა - ეს არის ყველაზე უდიადესი სათნოება. ეს გამონათქვამი ღრმა შეიჭრა ქრისტიანული ქვეყნების კულტურაში - როგორც დასავლეთში, ასევე აღმოსავლეთში.
ბიბლიის აპოლოგეტიკა


ახალ აღთქმაში გვხვდება ციტატები ძველი აღთქმიდან, რომლებიც სრულად როდი ემთხვევიან ორიგინალს. გვაძლევს თუ არა ეს უფლებას დავასკვნათ, რომ უფალი არ ზრუნავს თავისი სიტყვის მთლიანობაზე, თუ ეს ახალი აღთქმის წიგნთა ავტორების არაღვთითშთაგონებულობას უნდა მივაწეროთ, როგორც ამას ბიბლიის კრიტიკოსები აცხადებენ?
ბიბლიის აპოლოგეტიკა


კრიტიკოსები დარწმუნებულნი არიან, რომ ოთხი მახარობლის მიერ ნაუწყები ჯვარზე მიკრული წარწერის შესახებ, რომლებიც არ ეთმხვევიან ერთურთ, თითქოსდა წმ. წერილის ამ ნაწილის არაღმრთივსულიერებაზე მეტყველებს.

იოანე ღვთისმეტყველის "გამოცხადების" მკითხველთა უმეტესობა, ფიქრობს რა იმ გასაოცარ და იდუმალ სახეებზე, რომლებიც იდუმალთმხილველს ზეციურ ხილვებში მიეცა, გონებრივ განსჯას იწყებს კითხვით "რა ხდება?" და "როდის მოხდება?" მაგრამ ამ ახალაღთქმისეული მოვლენების გულისხმისყოფის მიახლება შესაძლებელია მარტო ერთი კითხვის დასმით: "სად ხდება ეს ყოველივე?" - ამ კითხვის პასუხია ხელთუქმნელი ზეციური ტაძრი, რომელშიც ახალი სრულყოფილი აღთქმის სულიერი რეალიები იხატება.
იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადება




1-4. მერე ვიხილე ახალი ცა და ახალი მიწა, რადგანაც პირველი ცა და პირველი მიწა გადაეგო, და ზღვა აღარ არის. ვიხილე წმიდა ქალაქი, ახალი იერუსალიმი, ღვთისაგან ჩამომავალი ზეცით, სასძლოსავით გამზადებული და სასიძოსთვის შემკული. და მომესმა მგრგვინავი ხმა ტახტით, რომელმაც თქვა: აჰა, კარავი ღვთისა კაცთა შორის, რომელიც დაემკვიდრება მათში, და თვით ღმერთი იქნება მათთან. შეაშრობს ღმერთი მათ თვალზე ცრემლს, და აღარ იქნება სიკვდილი: აღარც გლოვა, აღარც ტირილი და ტანჯვა იქნება, რადგანაც გადაეგო ყოველივე უწინდელი.

90-ე ფსალმუნი დავითის ერთ-ერთი უძლიერესი ფსალმუნია. ის ძალიან უყვართ მორწმუნეებს. ფსალმუნი, როგორც საზოგადოდ, ისევე კონკრეტულ შემთხვევაში, აძლიერებს რწმენას, გვაძლევს ძალას, რათა დავთრგუნოთ ყოველგვარი შიში და გავფანტოთ ბნელი. ამ სტატიაში გვსურს შევეხოთ თემას, რომელიც ამ ფსალმუნის კითხვისას მრავალში შეკითხვებს ბადებს. კერძოდ: რა არის "ჭირი" და ვინ არის ეს "შუადღის ეშმაკი"? მოდი, ვიმსჯელოთ ამის შესახებ.

ჩვენი საიტის სტატიებში უკვე გვქონდა მსჯელობა იმაზე, რომ იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადების წიგნი ახალაღთმისეული აზრით წარმოგვიჩენს ყველაზე ძნელად გასააზრებელ ბიბლიურ მოწმობებს, - ხოლო ერთ-ერთ ყველაზე იდუმალ ადგილს ძველაღთმისეულ წერილში წარმოადგენს ეზეკიელის "სატაძრო" ხილვა, სადაც წარმოდგენილია ორი სხვადასხვა ტაძარი, რომელთაგან პირველი ხელთქმნილია, და შეესაბამება ძველაღთქმისეულ დროებას, - მეორე კი გვიხატავს კარავს, რომელიც შეესაბამება იმ სულიერ რეალიებს, რომლებიც მომავალ აღთქმასთან ერთად მოვლენ სამყაროში.
იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადება




11-15. მაშინ ვიხილე დიდი თეთრი ტახტი და მასზე მჯდომარე, ვისი სახისგანაც ილტვოდნენ მიწა და ცა, და აღარ აღმოჩნდა ადგილი მათი. და ვიხილე ტახტის წინ მდგომარე მკვდრები, დიდნი თუ მცირენი, და გადაშლილი წიგნები. გადაიშალა სხვა წიგნიც, რომელიც არის სიცოცხლის წიგნი, და, თანახმად იმისა, რაც წიგნებში წერია, მათი საქმისამებრ განკითხულ იქნენ მკვდრები. ზღვამ, სიკვდილმა და ჯოჯოხეთმა დააბრუნეს თავიანთი მკვდრები, და, თანახმად მისი საქმისა, განკითხულ იქნა თვითეული. სიკვდილი და ჯოჯოხეთი კი დაინთქნენ ცეცხლის ტბაში, და სწორედ ცეცხლის ეს ტბაა მეორე სიკვდილი. ცეცხლის ტბაშივე ჩავარდა, ვინც არ იყო ჩაწერილი სიცოცხლის წიგნში.

იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადებაში წარმოდგენილ სიმბოლოთა განხილვისას, განსაკუთრებულად მნიშვნელოვანია გვითვალისწინოთ ის ვითარება, რომ წიგნის აზრობრივი პანორამები მნიშვნელოვანწილად არიან დაკავშირებულნი პრინციპებთან და წესებთან, რომლებიც წინასწარმეტყველმა მოსემ ხელთქმნილი ტაძრის დროს მსახურებისთვის დააწესა.

წინამდებარე პუბლიკაცია ეძღვნება მართლმადიდებლური ეკლესიის ფარგლებს გარეთ აღსრულებულ საიდუმლოებებს, კერძოდ ეკლესიისკენ მოქცეული ყველა მწვალებლისა თუ სქიზმატის გადანათვლისა ან არგადანათვლის საკითხს.

რადგან იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადების წიგნიში წარმოდგენილი წინასწარმეტყველური ხილვები, ბუკვალურად აღსავსეა "სამხედრო" და "საბრძოლო" სიმბოლიკით, წიგნის ზედაპირული დათვალიერებიდანაც კი შეიძლება შეგვექმნას შთაბეჭდილება, რომ მასში ბუკვალურად ნაუწყებია მომავალი ომები, სადაც საბრძოლო ველზე გამოვლენ და ერთმანეთს შეეჯახებიან სხვადასხვა ადამიანური "ჯარები".
ბიბლიის აპოლოგეტიკა


თვით განსხვავებათა არსებობის ფაქტის უარყოფა არ შეიძლება, მაგრამ საჭიროა ჩავწვდეთ განსხვავებათა მნიშვნელობას. შეიძლება დავუშვათ ორი მიზეზი: ან ეს განსხვავებანი დაუშვეს თვით მახარობლებლმა, რაც მიმანიშნებელი იქნებოდა მათ ადამიანურ უძლურებაზე, ან ისინი დაშვებულია განზრახვით სულიწმიდის მიერ, რაც განპირობებულია ღმრთის სიბრძნით.

მართლმადიდებლობაში წმინდანებად იწოდებიან ქრისტესადმი ჭეშმარიტი რწმენით მცხოვრები ადამიანები, რომლებიც ესათნოვნენ ღმერთს თავიანთი მართალი, პატიოსანი და სათნო ცხოვრებით. ეკლესიის მამები, ანუ წმიდა მამები, - ღმრთის მართალთა უფრო ვიწრო კატეგორიაა. მე-4 საუკუნიდან ასე იწოდებიან წმინდანები, რომელთაც მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანეს მართლმადიდებლურ ღვთისმეტყველებაში.
იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადება




7-10. ხოლო ათასი წლის გასრულების შემდეგ სატანა თავს დაიხსნის საპყრობილედან. და გამოვა, რათა ქვეყნიერების ოთხსავ მხარეს აცთუნოს ხალხები, გოგი და მაგოგი, და საბრძოლველად შეკრიბოს ისინი, რომელთა სიმრავლე, როგორც ქვიშა ზღვისა, მართლაც მოედვნენ მიწის მთელ სივრცეს და გარს შემოადგნენ წმიდათა ბანაკსა და საყვარელ ქალაქს; მაგრამ ჩამოეშვა ცეცხლი ზეცით და შთანთქა ისინი. ხოლო ეშმაკი, რომელმაც აცდუნა ისინი, ჩაგდებულ იქნა ცეცხლისა და გოგირდის ტბაში, სადაც არიან მხეცი და ცრუ წინასწარმეტყველი; და ეწამებიან დღე და ღამ უკუნითი უკუნისამდე.

დღეს მოკლედ განვიხილოთ პასუხები ისეთ კითხვებზე, როგორიცაა: "რა არის ჯოჯოხეთი", "როგორ გამოიყურება იგი ადამიანთა წარმოდგენებში და სინამდვილეში? "როგორი სატანჯველებია ჯოჯოხეთში"? "ვინ არის ჯოჯოხეთში ბატონ-პატრონი"? და "მარადიულია თუ არა ჯოჯოხეთური სატანჯველნი"?

იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადება, ანუ აპოკალიფსისი, არა მარტო ახალი აღთქმის ერთ-ერთი საიდუმლოებებით მოცული წიგნია, არამედ საკმაოდ "არაპოლიტკორექტულიცაა". ასე, მაგალითად, აპოკალიფსისში აშკარავდება გარყვნილთა და იმ ადამიანთა ხვედრი, ვინც "ტოლერანტობის" გამო მათ არ ეწინააღმდეგება.

მიწიერ სიკეთეთა შესაძენად, რომელიც დროებით აკმაყოფილებს ვნებისა და წადილის საიდუმლო თუ აშკარა მოთხოვნილებებს, ადამიანის სული იძულებულია ივაჭროს საკუთარი თავით, რის შედეგადაც მეძავობს საკუთარ ღვთაებრივ ბუნებასთან მიმართებაში.

MET Gala 2023-ზე შეიკრიბნენ ისეთი ცნობილი "ვარსკვლავები", როგორებიც არიან Doja Cat, Bad Bunny и Lil Nas X. და სხვები. და თითქმის ყველა მათგანი შემოსილი იყო ძალიან სასაცილო და ბრიყვულ სამოსში. რატომ ხდება ასე? იმიტომ, რომ ისინი არიან ინდუსტრიის მონები და მათ შესაბამისადაც ეპყრობიან. მოდი, შევხედოთ ინდუსტრიის პაიკთა ამ ყოველწლიურ აღლუმს.

იმ მნიშვნელობათა გათვალისწინებით, რომლებიც მონიშნული იყო წინა პუბლიკაციებში, "რიცხვ 666-ის გამოსახულება" შეიძლება განვიხლოთ, როგორც ადამიანთა სულიერი და მშვინვიერი წახდენის ხატი, რომელიც ვლინდება ადამიანთა აზრებსა და მოქმედებებში, რომლებიც არ შეიწყნარებენ და არ იზიარებენ ახალი აღთქმის სჯულს.
იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადება




5-6. დანარჩენი მკვდრები კი არ გაცოცხლებულან ათასი წლის გასრულებამდე. ეს არის პირველი აღდგომა. ნეტარი და წმიდაა ყველა, ვისაც წილი უდევს პირველ აღდგომაში. მეორე სიკვდილის ხელმწიფება არ ვრცელდება მათზე, არამედ იქნებიან მღვდლები ღვთისა და ქრისტესი, ვისთან ერთადაც იმეფებენ ათას წელიწადს.
ბიბლიის აპოლოგეტიკა


"ბიბლია სავსეა შეცდომებით და წინააღმდეგობრივი ადგილებით" - ამბობენ მისი კრიტიკოსები. ასეთები ამტკიცებენ, თითქოსდა ბიბლია არ არის ღმრთის სიტყვა.
ბიბლიის აპოლოგეტიკა


კრიტიკოსებს აცბუნებს წარღვნისშემდგომი მამამთავრის მიერ, თავისი შვილიშვილის, ანუ ქამის შვილის და მისი შთამომავლობის დაწყევლა. ამაში ისინი მზად არიან დაინახონ მისი პირადი მრისხანება...

მეცნიერული სამყარო აბსოლუტურად გააოგნა ფილოსოფიის ცნობილი პროფესორის ენტონი ფლუს გამოსვლამ. უდავო ფაქტების გავლენით მეცნიერმა აღიარა, რომ ათეიზმი - აშკარა ცდომილებაა.

ათეიზმის ერთ-ერთ გავრცელებულ იდეას წარმოადგენს თეზისი ქრისტიანობის მითოლოგიურ ფესვებზე. თვით რელიგია, რომელმაც აღიარა რწმენა მკვდრეთით აღმდგარი განკაცებული ღმრთისადმი, სკეპტიკური მიმართულების ათეისტ ავტორთა შრომებში წარმოდგენილია არა ორიგინალურ რწმენად. ქადაგება მკვდრეთით აღმდგარ იესუ ქრისტეზე (1 კორ. 15:14, 17), მათი აზრით, ეს მხოლოდ წარმართ ღვთაებათა მკვდრეთით აღდგომის შესახებ არსებული ძველი მითების პლაგიატია. ამგვარად ქრისტიანთა რწმენა ატარებს სინკრეტულ ხასიათს.
იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადება



გამოცხ. 20:4. ვიხილე ტახტნი და მათზე მსხდომარენი, რომელთაც მიეცა ხელმწიფება მსჯავრის აღსრულებისა, და იესოს მოწმობისა და ღვთის სიტყვისათვის თავმოკვეთილთა სულები, რომლებიც არც მხეცს ეთაყვანენ, არც მის ხატებას, და არ მიიღეს მისი ნიშანი თავიანთ შუბლსა თუ ხელზე; ამიტომაც გაცოცხლდნენ და ქრისტესთან ერთად სუფევდნენ ათას წელიწადს.

მრავალი გვეკითხება, აღდგომის შემდეგ რატომ არ გამოეცხადა უფალი მაშინათვე ყველა იუდეველს? კითხვა არის ფუჭი და ამაო. თავისი გამოცხადებით უფალს ყველას რწმენისკენ მოქცევა რომ შეძლებოდა, ის ამის გაკეთებას არ დააყოვნებდა. მაგრამ ის ვერანაირად მიდრეკდა იუდეველთ რწმენისკენ, აღდგომის შემდეგაც რომ გამოცხადებოდა. ამაში გვარწმუნებს ლაზარეს მაგალითი...
Назад к содержимому