თავფურცელი - აპოკალიფსისი

"მართლმადიდებლურ აღმსარებლობაში" ამ კითხვას ეძლევა შემდეგი პასუხი: განჭვრეტა, წინასწარგანსაზღვრულობა და განგება ღმერთში თავისი მოქმედებებით განსხვავდებიან. განგება ქმნილ საგნებს განეკუთვნება. მაგრამ, წინამცნობელობა და წინაგანსაზღვრულობა ღმერთში შესაქმემდეც არსებობდა, თუმცა ისინიც განსხვავდებიან ერთურთისგან. წინამცნობელობა მომავლის ცოდნაა, მისი კერძო განსაზღვრულობის გარეშე, ანუ ის არ განსაზღვრავს ამა თუ იმ საგნის არსებობას; მაგრამ წინაგანსაზღვრულობა, რომელიც დამოკიდებულია წინამცნობელობაზე, კერძო განსაზღვრულობაა, ანუ ის სწორედაც რომ განსაზღვრავს რა უნდა იყოს, თუმცა განსაზღვრავს მხოლოდ კეთილს, და არა ბოროტს, რამეთუ ბოროტებაც რომ განსაზღვრულიყო, მაშინ ის ღმრთის ბუნებითი თვისების - სიკეთის საწინააღმდეგო იქნებოდა.

აპოკალიპტური გამოცხადება, როგორც უწყება კაცთა მიმართ ეკლესიისა და სამყაროს მომავალზე დასრულდა 22-ე თავის მე-5 მუხლით. მე-6 მუხლიდან იწყება მთელი აპოკალიფსისის დასკვნა. "და მითხრა: ეს სიტყვები სარწმუნოა და ჭეშმარიტი. წინასწარმეტყველთა სულების უფალმა ღმერთმა მოავლინა თავისი ანგელოზი, რათა უჩვენოს მონებს თვისას, რაც უნდა მოხდეს მალე". ყოველივე გამოცხადებულის ბოლოს იოანეს ესმის განსაკუთრებული დარიგებანი, თუ როგორი დამოკიდებულება უნდა ჰქონდეს მასთან. დასკვნითი სიტყვებით იოანეს, როგორც ჩანს, მიმართავს იგივე ანგელოზი, რომელიც მას ადრეც მსგავს შემთხვევებში ელაპარაკებოდა, კერძოდ 19:9 და 21:5 მუხლებში. ეს სწორედ საღმრთო აპოკალიპტური გამოცხადების შუამავალი ანგელოზია. ის მოხსენიებულია ჯერ კიდევ გამოცხადების პირველ თავში (1:1), როგორც პირი, რომლის მიერაც იესუ ქრისტე იოანეს თავის გამოცხადებას აძლევს და, რომელიც მან თვით მამა ღმერთისგან მიიღო. ახლა, იოანეს მიერ ყოველივე ნანახისა და გაგონილის შემდეგ, ეს შუამავალი ანგელოზი მის მზერას ყოველივე ადრე ნანახს მიაპყრობს და შენიშნავს, რომ "ეს სიტყვები სარწმუნოა და ჭეშმარიტი".

ყველა ქრისტიანული სიწმიდიდან წმ. ჯვარი მოციქულთა დროიდანვე წარმოადგენდა და წარმოადგენს ქრისტეს ჭეშმარიტ მიმდევართათვის ყველაზე დიდი პატივისცემისა და რელიგიური თაყვანისცემის საგანს. ქრისტეს ჯვარი წმიდაა მასზე მაცხოვრის წმიდა სისხლის მიპკურების ძალით. ჩვენთვის ჯვარი უდიდესი სიწმიდეა, რადგან წარმოადგენდა საყოველთაო სამსხვერპლოს, რომელზეც ქრისტე მაცხოვარმა ჩვენი ცოდვები გამოისყიდა და ღმერთთან შეგვარიგა (ეფეს. 2:14-16).

მრავალრიცხოვან გამოკვლევებში, რომლებიც დანაშაულებრივ დაჯგუფებებს ეძღვნება, ბანდების აღმოცენების (gangs producing) ფენომენი ემიგრანტების დიდი ნაკადის ჩამოსვლას, ანუ მიგრაციული მოვლენების პიკს უკავშირდება, რომლებიც სხვა გამოკვლევებში "ლტოლვილთა კრიზისად" იწოდება, რაც მის შინაარსს არსებითად არ ცვლის.

ძველი ეპოქის კიდევ ერთ გასართობს წარმოადგენდა ცხენთა რბოლა (დოღი), რომელიც საცირკო სანახაობის ყველაზე გავრცელებული ფორმა გახლდათ. მასთან ერთად პოპულარული იყო ისეთი სპორტული შეჯიბრებები, როგორიცაა ოლიმპიური თამაშები, და აზარტული თამაშები ფულზე. ისევე, როგორც გლადიატორთა შერკინებები და თეატრები, ყველა ეს გასართობი ეძღვნებოდა კერპებს, ანუ მათ გააჩნდათ წარმართული წარმომავლობა.

საკუთრივ ამით ვამთავრებთ ჩვენს ძირითად განსჯას ინფორმაციაზე ენოქის წიგნიდან, ისევე როგორც ვამთავრებთ ჩვენს ძალისხმევას მის გასამართლებლად. მივმართავთ რა წარღვნისშემდგომ დროებას და განვიხილავთ რა წარღვნას, როგორც კაცობრიობის ისტორიის მნიშვნელოვან ზღვარს, კვლავ ხაზს გავუსვამდით იმ გარემოებას, რომ დედამიწის მოსახლეობა წარღვნამდე და მის შემდეგ - განსხვავებული სამყაროებია. ამ ახალ სამყაროში უკვე ბინადრობენ სხვა ადამიანები - უკვე აღარ არიან ადამისა და ევას ადრინდელი შთამომავლები; აღარ არის "ძველთაგანვე სახელოვანი ხალხი" (დაბ. 6:4), თაობა, რომელსაც გააჩნდა გიგანტური ცხოვრებისეული ძალები და პრაქტიკული უკვდავება, როდესაც ხანდაზმულობის საზომს წარმოადგენდა ათასწლოვანი ცხოვრება. ხოლო ახლა, უფლის განკარგულებით, "იყვნენ ასოც წელ" (დაბ. 6:3).