საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის
არაოფიციალური საინფორმაციო-ანალიტიკური ვებ-საიტი
"აპოკალიფსისი"
საიტი გამოდის არქიეპისკოპოს პავლეს ლოცვა-კურთხევით
ჩვენი გვერდები სოციალურ ქსელებზე:
ელექტრონული ფოსტა: apocalypsege@gmail.com
"როგორც შეუძლებელია გემის გარეშე ზღვის გადაცურვა და მყურდო ნავთსაყუდელის მიღწევა, ასევე, შეუძლებელია მართლმადიდებლური ეკლესიის სწავლების მორჩილების გარეშე სულიერი ცხოვნების მიღწევა. დედასავით შეიყვარე იგი, დაემორჩილე მას და გეშინოდეს ღმრთის სიტყვის განმარტებისა შენებურად. ეკლესიას მოცემული აქვს გასაღები შემეცნებისა და იგია ერთადერთი უცდომელი განმმარტებელი. გახსოვდეს: "ვისთვისაც ეკლესია დედა არ არის, მისთვის არც ღმერთია მამა".
უსჯულოების საიდუმლო - იგივეა, რაც უსჯულოების ძეთა მიერ მომზადებული აპოსტასია - განდგომა ჭეშმარიტი ღმრთისგან, ჭეშმარიტი რწმენისგან, რითაც უსჯულოების ძენი მსოფლიო ძალაუფლების დასაპყრობად და თავიანთი ცრუ-მესიის - ანტიქრისტეს შემოსაყვანად ემზადებიან, რომელიც, მათი მოლოდინით, მთელ მსოფლიოზე გააბატონებს მათ და მსოფლიო ერებს დაუმორჩილებს.
იოანეს გამოცხადების, დანიელის ან წმიდა წერილის რომელიმე წინასწარმეტყველის განმარტება იმის შეგნების გარეშე, რომ ღმერთი აბსოლუტური სუვერენია, ანუ უმაღლესი ძალაუფლების მპყრობელია - დროის უაზრო ხარჯვაა. სწორედ მაშინ იბადება შეთქმულების ათასგვარი თეორია, როდესაც არ ვითვალისწინებთ მის უზენაესობას და ყოვლისშემძლეობას; სწორედ მაშინ იწყებენ ქრისტიანები იმაზე ფიქრს, რომ მსოფლიო ელიტა რაღაცას განიზრახავს, და ეს განზრახვა ეს ესაა აღსრულდება.
არსებობს ისეთი საინტერესო მანიპულაცია, რომელსაც ხშირად მიმართავენ გლობალური ელიტის წარმომადგენლები, ეს არის - პროგნოზული დაპროგრამება. აქ უნდა ვახსენოთ, რომ მასობრივი ცნობიერების მართვა მთელი დედამიწის ჩარჩოებში ადვილი საქმე როდია, მაგრამ საჭირო ინსტრუმენტების ფლობის შემთხვევაში ეს განხორციელებადია. ერთ-ერთი ასეთი ინსტრუმენტი ჰოლივუდი გახლავთ.
იოანე ხედავს ოთხ ანგელოზს, რომლებიც დედამიწის ოთხივ კიდეზე დგანან: "შემდგომ ამისა, ვიხილე ოთხი ანგელოზი, ქვეყნის ოთხსავ კიდეზე მდგარი, და ეპყრათ ოთხი ქარი მიწისა, რათა არ ექროლა ქარს არც ხმელზე, არც ზღვაზე და არც რომელიმე ხის მიმართ" (აპოკ. 7:1). ეს ნიშნავს, რომ ანგელოზები მთელ დედამიწას დაიცავენ სულიერ ქართაგან, რომელთაც შეუძლიათ გავლენა მოახდინონ მთელ კაცობრიობაზე. ანგელოზები დგანან ჩრდილოეთით, სამხრეთით, აღმოსავლეთით და დასავლეთით. 
სიტყვა ცხონება ცხოვრებას ნიშნავს და მარადიული სიცოცხლის დამკვიდრების აღმნიშვნელ ტერმინად გამოიყენება. აქედან გამომდინარე, ის ამავდროულად წუთისოფლის ყოველგვარი საცთურის დაძლევაზე, უბედურებათა და საშიშროებათა გადალახვაზეც მიანიშნებს, ცხონებისკენ მიმავალ გზაზე რომ გვხვდება. ცხონება სურს იმას, ვისაც ღმრთისგან განდგომისა და ამ ქმედებით გამოწვეული მარადიული სიკვდილის ეშინია. ამგვარ მორწმუნეს მხოლოდ ღმრთისადმი სიყვარული ამოძრავებს, რადგან მარადიულ სიკვდილს ხომ ღმრთისადმი უსიყვარულობა და მისი მცნებების უგულებელყოფა იწვევს. ვისაც არ უყვარს ღმერთი, ის არც იცავს მის მცნებებს და არც ცხონებისთვის ზრუნავს. სულის ცხონებისთვის აუცილებელია ღმრთის მონაწილეობა. ამიტომაც, იმათ, ვინც წუთისოფელში ცათა სასუფეველს ელტვის და მარადიული ცხოვრების დამკვიდრებას ცდილობს, ეკლესია კონკრეტულ მითითებებს აძლევს და ეს მითითებები ყოველ მორწმუნეს ტაძართან, ეკლესიასთან აკავშირებს. თუმცა, სამწუხაროდ, ადამიანები ხშირად ტაძრის მნიშვნელობას ჯეროვნად ვერ აღიქვამენ. 
გამოცხადების წიგნი სულაც არ არის იოანე ღვთისმეტყველის კერძო ან სავარაუდო განსჯა მომავალზე; ის არ ამბობს: "იცით რა, სავარაუდოდ XX-XXI საუკუნეებში მოხდება ჯერ პირველი მსოფლიო ომი, შემდეგ მეორე, ყოველგვარი ხიროსიმები, ჩერნობილები, ფუკუსიმები და სხვა, ხოლო შემდეგ შემოვა კორონავირუსი, ამოქმედდება სამხედრო დიქტატურა, ჩიპიზაცია, ვაქცინაცია და მორჩა". მსგავსი არაფერი არის ნათქვამი აპოკალიფსისში. იოანეს აპოკალიფსისი ეს არის იესუ ქრისტეს "გამოცხადება" (ანუ გახსნა, განმარტება, რაღაცის უწყება) და არა იოანეს შეხედულებები.
"როგორ ვცხონდე?", - ასე ევედრებოდა ანტონი დიდი უფალს თავისი ბერული ცხოვრების დასაწყისში და იხილა კაცი, რომელიც მას წააგავდა, იჯდა და მუშაობდა; შემდეგ ეს კაცი ადგა, დატოვა სამუშაო და ლოცვას შეუდგა; შემდეგ კვლავ დაჯდა და კალათების წვნა გააგრძელა, შემდეგ ისევ ლოცვაზე დადგა. "ასე აკეთე და ცხონდები", - უთხრა ანტონის უფალმა. ანტონიც ასე იქმოდა და სულის საცხოვნებელ ღვაწლს ბეჯითად ასრულებდა. ამის კეთებას ამცნებდა იგი თავის მოწაფეთაც. ლოცვა და ხელსაქმობა ეგვიპტური ბერ-მონაზვნობის საფუძველთა საფუძველია.
მართლმადიდებელი ქრისტიანები ხშირად ტაძარში შედიან იმისთვის, რათა თაყვანი სცენ წმიდა ხატებს, ილოცონ მათ წინაშე ახლობელ ადამიანთათვის, მოინანიონ ცოდვები და ა. შ. მაგრამ ბევრმა როდი იცის როგორ არის მოწყობილი ტაძრის წმიდა ადგილები, რა სახის მნიშვნელოვანი ნაწილებია აქ და როგორია მათი მნიშვნელობა. მართლმადიდებლური ტაძრები, როგორც წესი, შედგება სამი უმნიშვნელოვანესი ნაწილისგან, ესენია: საკურთხეველი და ამბიონი, მართალთა სადგომი და სტოა (სტოვა).
ტიმოთეს მიმართ მიწერილ მეორე ეპისტოლეში წმიდა მოციქული პავლე ასე არწერს უკანასკნელი დღეების ადამიანებს: "ეს კი იცოდე, რომ უკანასკნელ დღეებში მოიწევა საზარელი ჟამი. რადგანაც კაცნი იქნებიან თვითმოყვარენი, ვერცხლის მოყვარენი, ქედმაღალნი, ამპარტავანნი, მგმობელნი, მშობლების ურჩნი, უმადურნი, უღირსნი, უყვარულნი, კაცთმოძულენი, გულღრძონი, მაბეზღარნი, აღვირახსნილნი, გულმხეცნი, სიკეთის მოძულენი, გამცემნი, თავხედნი, მზვაობარნი, უფრო განცხრომის მოყვარენი, ვიდრე ღმრთისა, მოჩვენებითად ღვთისმსახურნი, სინამდვილეში კი მისი ძალის უარმყოფელნი; ამნაირთაგან შორს დაიჭირე თავი. სწორედ ისინი არიან, ზაკვით რომ იპარებიან სახლებში და ატყვევებენ ცოდვებით დამძიმებულსა და სხვადასხვა ვნებით შეპყრობილ ქალებს; ერთავად რომ სწავლობენ, მაგრამ ვერასგზით ვერ აღწევენ ჭეშმარიტების შემეცნებას. როგორც იანე და იამბრე უპირისპირდებოდნენ მოსეს, ისე ესენიც უპირისპირდებიან ჭეშმარიტებას: გონებაგახრწნილი კაცნი, რწმენაში უმეცარნი. მაგრამ ამას იქით ვეღარსად წავლენ, რადგან ამათი უმეცრება ისევე ცხადი გახდება ყველასთვის, როგორც იმათი. შენ კი გამოჰყევ ჩემს მოძღვრებას, სარბიელს, ზრახვას, რწმენას, დიდსულოვნებას, სიყვარულს, მოთმინებას..." (2 ტიმ. 3:1-10).
ვფიქრობთ დღეს მსოფლიოში საკმაოდ მნიშვნელოვანი ამბები ხდება, მაგრამ ისე, რაზეც უნდა ვისაუბროთ ქვემოთ, არ ეხება მათ, ვინც ელოდება ჩიპიზაციას, ვაქცინაციას, სკაინეტის მოსვლას და სხვა, ასევე მათაც, ვინც თხრის თავშესაფრებს და ყიდულობს კონსერვებს, რათა გადაიტანოს "ჭირვება", ასევე იმათ, ვინც ანტიქრისტეს ბეჭედს ელოდება... ეს სტატია ეხება მათ, ვინც კითულობს ჩვენს პუბლიკაციებს და აზროვნებს ისე, როგორც ჩვენ...
"მეუფეო უფალო კაცთმოყვარეო, დე, არა სასჯელად გინა დასასჯელად მექმნას მე ზიარება წმიდათა შენთა საიდუმლოთა, არამედ საკურთხებელად სულისა და ხორცისა..." (წმ. იოანე ოქროპირის ლიტურგიიდან). თავის ჯვარცმამდე ერთი დღით ადრე უფალმა თავის მოწაფეებს მისცა ზიარება. დღემდე არ არის მოცემული ამ საიდუმლოს სრული განმარტება. არც მღვდლები, არც ღვთისმეტყველები არ ფლობენ მკაფიო სურათს: როგორ შეიცვლება ადამიანის მიერ გამომცხვარი პური და ღვინო იესუ ქრისტეს ხორცად და სისხლად. ქრისტიანებს სწამთ ღმრთისა, ენდობიან მას და საიდუმლოს იღებენ მისდამი უდიდესი სიყვარულით. სული ეწაფება ბარძიმს სურვილით იყოს უფალთან არა შემდეგ, არამედ ახლა, დღეს, ჩვენს ამწამიერ ცხოვრებაში. ოღონდ მოციქულები გვაფრთხილებენ უღირსად ზიარების საშიშროების შესახებ. მაშ, როგორ მივიღოთ ზიარება, რომ არ გახდეს იგი "შემწველი უღირსთა"?
ანათემა - არ არის "საეკლესიო წყევლა", არამედ მძიმე ცოდვების გამო მორწმუნე ადამიანის სრული მოკვეთა ეკლესიიგან. მძიმე ცოდვებში იგულისხმება დოგმატების შეგნებული დამახინჯება (მწვალებლობა) ან ეკლესიის შიგნით განხეთქილების მოწყობა (სქიზმა). პრაქტიკაში ეს ასე გამოიყურება: ადამიანს უკვე არ შეუძლია მონაწილეობა მიიღოს საეკლესიო საიდუმლოებებში, რომელთაგან უმთავრესია - ზიარება.
2020 წლის აშშ-ს საპრეზიდენტო არჩევნებში გაიმარჯვა ბაიდენმა და უკვე მნიშვნელობაც არა აქვს გაყალბდა თუ არა არჩევნები. მსოფლიო ლიდერებმა პრეზიდენტად ბაიდენი ცნეს, მაშასადამე, - მიუხედავად იმისა დაირღვა თუ არა ხმის მიცემის პროცედურა, - მათ აწყობთ ბაიდენი და მორჩა! ამიტომაც ტრამპს საპრეზიდენტო სავარძლის დაბრუნების სულ უმცირესი შანსი გააჩნია. რა თქმა უნდა, ორშაბათს ის დაიწყებს სასამართლო ომს და ა. შ., მაგრამ მსოფლიო ლიდერებმა თუ ის გამორიცხეს ლიდერთა პოზიციიდან, და აღიარეს ბაიდენი, მაშინ ნაკლებად სავარაუდოა მან გაილაშქროს მსოფლიო ელიტის წინააღმდეგ. 
არსებობს უეჭველი პარალელი ეგვიპტის სასჯელებსა და აპოკალიპტურ მოვლენებს შორის. თუმცა, არის განსხვავებაც: ეგვიპტის სასჯელებს მიზნად ჰქონდათ ფარაონის იძულება ქანაანში გაეშვა ებრაელები. აპოკალიპტურ სასჯელებს კი მიზნად აქვთ აჩვენონ სატანას, მხეცსა და ანტიქრისტეს ღმერთი რომ მართავს სამყაროს; რომ ისინი არარაობანი არიან ღმრთის წინაშე და, რომ ღმერთს იოლად შეუძლია უგულებელყოს მთელი მათი ძალა და გეგმაზომიერად გაანადგუროს ის, რასაც თავიანთი მომხრეების დახმარებით აშენებენ ანტიქრისტიანული ძალები. ეგვიპტის ყველა სასჯელი ზებუნებრივი იყო.
როდესაც ბასილი დიდი პონტოში თავის კინოვიას აფუძნებდა, ბევრი რამ მან იმ მომენტისთვის უკვე ცნობილი სავანეებისგან აიღო. თავისი წეს-განგების შედგენისას წმიდა მამამ იმ დროს ეგვიპტისა და ალექსანდრიის ტერიტორიაზე არსებულ სავანეთა წეს-განგებებიც გამოიყენა. დიდი მოძღვრის დამსახურებაა არა მარტო კაპადოკიაში ბერ-მონაზვნობის დაფუძნება, არამედ ისიც, რომ თავისი კანონებით მას ნამდვილი წეს-განგებაც მიანიჭა. ბასილი დიდი ბერული ცხოვრების ორგანიზატორიც და საზოგადო-სამონასტრო გადმოცემის შემოქმედიც იყო. ეგვიპტეში ის გაეცნო მოსაგრეობის ორ ფორმას: განდეგილობას და საზოგადო-სამონასტრო ცხოვრებას, მაგრამ სრულიად ვერც ერთმა მათგანმა ვერ დააკმაყოფილა.
სამწუხაროდ, ჩვენს მართლმადიდებლურ საზოგადოებაში საკმაოდ ძლიერ არის განვითარებული ისეთი მოვლენა, როგორიცაა "თეატრალური მართლმადიდებლობა", ანუ მაჩვენებლობითი მორწმუნეობა. ჩვენ ვატარებთ ხშირ წვერს და ლამაზ თავსაფრებს, მიღებული გვაქვს მმარხველ-მლოცველ ადამიანთა უსათნოესი გამომეტყველება, მაგრამ სრულიად დაუფიქრებლად ისეთ სიტყვიერ ჭექა-ქუხილს დავატეხთ ხოლმე თავზე მოყვასს, რომ, ამ სიტყვებს ისრებად გადაქცევა რომ შეეძლოთ, ალბათ ვინმეს მოკლავდნენ.
დღეს ბევრს მსჯელობენ იმაზე, თუ ვინ იქნება ანტიქრისტე. ვიღაც ფიქრობს, რომ ეს ერთ-ერთი თანამედროვე პოლიტიკური ლიდერია. როგორ წარმოგიდგენიათ? ცხოვრობდა ვიღაც ტრამპი და უეცრად ანტიქრისტედ გადაიქცა? - ასეთი რამ არ მოხდება! საერთოდ წმიდა წერილი ამბობს, რომ ანტიქრისტეს მოსვლას წინ მრავალი გლობალური პროცედურა უძღვის. ამიტომაც, ჩვენ ამ აპოკალიპტურ მოვლენათა აღსრულებამდე მის მოსვლას ვერ გავიგებთ. დანიელის წინასწარმეტყველება (7:19-27 და 11:21) მეტყველებენ იმაზე, რომ ჯერ უნდა გამოჩნდეს 10 მეფე, რომლებიც ჩამოაყალიბებენ "მხეცის მეოთხე სამეფოს". გამოცხადების 13-ე და 17:3-თან შედარება ნათელს ჰფენს იმ ჭეშმარიტებას, რომ მათთან ერთად მოვა ბაბილონის მეძავი, რომელიც წარმოადგენს ძველი ჯადოქრული სულის, მამონას, პოლიტიკის, პროპაგანდის, ნიუ-ეიჯის და საერთოდ ფრაზის "თქვენ იქნებით როგორც ღმერთების" სინთეზს.
განა უფრო ადვილი არ არის გვწამდეს ღმერთის, ვესაუბრებოდეთ მას, სხვა დანარჩენი კი რა საჭიროა? ისინი, ვინც წეს-ჩვეულებათა წინააღმდეგ გამოდიან, ჯერ-ერთი, ივიწყებენ, რომ ჩვენ ადამიანები ვართ. ანგელოზები რომ ვყოფილიყავით, მაშინ ჩეულებრივ ჩვენთვის ღმრთის დიდება ოდენ სულითაც შესაძლებელი იქნებოდა. მაგრამ ჩვენ ადამიანები ვართ, და ყოველი ჩვენი შინაგანი განწყობა გარეგან ფორმაში შეიმოსება. წეს-ჩვეულება - ეს შინაგანი განწყობის შესამოსელი გახლავთ. როდესაც ერთმანეთს ვესალმებით - ხელს ვუწვდით ერთურთს; როდესაც ერთმანეთი გვიყვარს - ვეხვევით ერთმანეთს და ვკოცნით. ესეც წეს-ჩვეულებაა, ანუ ჩვენი შინაგანი განწყობის გარეგანი გამოხატულებაა.
ძალიან ხშირად გვხვდება აზრი, რომ აღსარებისთვის არ არის საჭირო ტაძარშიმისვლა და ვიღაც მღვდლისთვის "საკუთარი საიდუმლოებების" მოყოლა. ღმერთი ხომ ყველგანაა, მათ შორის ჩვენთან, სახლშიც, და თუკი ასეა, მაშინ გამოდის, რომ სახლშიც შეგვიძლია ვთქვათ აღსარება ხატის წინაშე... მოდი გავერკვეთ, შეიძლება თუ არა ეს და თუ შეიძლება, როგორ ვითარებაში.
ხშირად გვეკითხებიან არის თუ არა ჯვრის გაბზარვა ან დამტვრევა რაიმე ავისმომასწავებელი ნიშანი? როგორ უნდა მოვეპყრათ ასეთ ჯვრებს? და თუ ეს რაიმე ცოდვის ნიშანია, როგორ მოვიქცეთ? სამწუხაროა, რომ მრავალ მართლმადიდებელ ქრისტიანს სჯერა ავისმომასწავებელი ნიშნების. ეს ცრურწმენაა და მას არაფერი აკავშირებს მართლმადიდებლურ სარწმუნოებასთან. მინიშნებები კარგია, როდესაც ლაპარაკია რეალურად, გამოცდილებით და მიზეზ-შედეგობრივი კავშირით დამტკიცებულ შემთხვევებზე. მაგალითად, ბუნებრივი, კლიმატური ნიშნები როგორიცაა თუნდაც მერცხლების დაბლა ფრენა, რაც წვიმის მომასწავებელია და სხვა.