წინასწარმეტყველებანი - ესაია წინასწარმეტყველის გაფრთხილება - აპოკალიფსისი

(ბიბლია, ესაიას წინასწარმეტყველება  24:1-3)

სამწუხაროდ, ყოველს როდი ესმის, რომ არა აქვს მნიშვნელობა დიდ ცოდვას ჩაიდენ ტუ მცირეს, არსი ერთია - ეს ადამიანი უფლის გზიდან გადაიხარა და უკვე დამნაშავეა. ის ანტიქრისტეს გზას ადგას. რადგან ყველაფერი, რაც კი ღმრთისსაწინააღმდეგოა, ერთგვარი ბალზამია ანტიქრისტესთვის, რომელიც დაუმსახურებლად ხარობს ადამიანთა ასეთი დაცემის გამო. მაგრამ როდესაც ამ ბოროტების ზღვარი მოიწევა, რომლის შესახებაც გვაფრთხილებს ესაია, მაშინ მოიწევა აღმზრდელობითი ხელი ღმრთისა:

მაშინ გაფითრდება მთვარე და შერცხვება მზე, რადგან გამეფდება ცაბაოთ უფალი სიონის მთაზე და იერუსალიმში, და თავის უხუცესთა წინაშე გამოაჩენს დიდებას

(ბიბლია, ესაიას წინასწარმეტყველება. 24:3-23).

ჩვენ, მიწის მკვიდრნი და მსოფლიოში ურთულესი და ამაზრზენი მოვლენების მომსწრენი, არ უნდა ვივიწყებდეთ ჩვენს ნათლისღებას. იმას, თუ ვისი შვილები ვართ. არც იმას, რომ რაკიღა შვილნი ვართ ქრისტესი, მაშასადამე, ასე თუ ისე გამოგვზრდიან. ამიტომაც ცოდვას ისე უნდა გავექცეთ, ისე უნდა შემოვიზღუდოთ თავი მისგან, როგორც ვირუსისგან, როგორც ამაზრზენი სიბინძურისგან. მხოლოდ ამ შემთხვევაში გაივლიან ადამიანები ზეციური სასუფევლის წმიდა კარიბჭეს.

მაგრამ, რა ბედი ეწევათ დანარჩენებს? - იკითხავს ვინმე. ისინი, როგორც სახარება გვამცნობს, განითესებიან, როგორც ნაგავი ჯანსაღი მარცვლისგან, როგორც ბზა - ხორბლისგან.

ბიბლიას მრავალი საუკუნეა კითხულობენ. და მაინც, ყოველ წელიწადს, ჩვენი თანამედროვე აწმყოს მოვლენები ასე თუ ისე ესადაგებიან ჩვენ წინასწარმეტყველთა აღწერას.

აღწერს რა ამ სამსჯავროს ესაია ამბობს, რომ ვერავითარი მდგომარეობა, - ვერც სქესი, ვერც ასაკი, ვერც თანამდებობა ადამიანს ღმრთის სასჯელისგან ვერ გაათავისუფლებს. ადამიანი მხოლოდ თავისი კეთილი და ღვთითსათნო საქმეებით განიდიდება და ცხონდება. ამიტომაც შევიგნოთ წმიდა წინასწარმეტყველის ეს გაფრთხილება:

იმიტომაც აგზავნიდა ღმერთი წინასწარმეტყველებს, რათა ესაუბრათ ჩვენთან, დავერწმუნებინეთ, რომ ბოროტება დაგვღუპავს და შევეჩერებინეთ, რათა შემოვბრუნებულიყავით და დაგვეწყო სიკეთის ქმნა, ღმრთის მცნებების აღსრულება. ამით გვაცხოვნებდნენ ჩვენ ჩვენი წინასწარმეტყველნი, მოციქულები და წმიდა მამები. რადგან ყველამ კარგად ვუწყით: ცხონდება და მარადიულ ნეტარებას დაიმკვიდრებს მხოლოდ ის, ვისაც ღმრთის შიში და ჭეშმარიტი სარწმუნოება გააჩნია.