უსჯულოება > უსჯულოების საიდუმლო
ოვერტონის შესაძლებლობათა ფანჯარა და ცოდვის ლეგალიზაცია
დღეს მრავალი ადამიანისთვის ცხადი ხდება ის ფაქტი, რომ ლაპარაკი, წერა, დებატები მრგვალ მაგიდებთან, მიტინგები ჰომოსექსუალისტთა და სხვა გარყვნილ უმცირესობათა დასაცავად - ტოლერანტული ზრდის ან საზოგადოების დემოკრატიზაციის ნიშანი კი არ გახლავთ, არამედ პროცესი, რომელსაც აბსოლუტურად განსხვავებული ბუნება გააჩნია. ეს კარგად ჩანს რუსეთისა და სხვა "არატოლერანტული" საზოგადოებების მაგალითზე, განსხვავებით "ტოლერანტული" ევროპისა და აშშ-სი, სადაც ბრძოლა "სექსუმცირესობათა" უფლებებისთვის ნაკლებად მძაფრად მიმდინარეობდა.
მაგრამ, მოდი ყველაფერს მივუყვეთ თანმიმდევრობით.
დასავლეთის საზოგადოებას, ისევე როგორც დღეს რუსეთს, დიდი ხნის განმავლობაში არწმუნებდნენ, რომ სექსუმცირესობათა დაცვა - დემოკრატიისა და საზოგადოებრივი ინსტიტუტების განვითარების ბუნებრივი პროცესია. მეტიც, ეს არისო თვით საზოგადოების განვითარების პროცესი.
მაგრამ, როგორც დამაჯერებლად დაამტკიცა 1990 წ. სოციოლოგმა ჯოზეფ ოვერტონმა (1960-2003) (1) თავის სტატიაში "ფანჯრების თეორია", ეს ასე სულაც არ არის. აღმოჩნდა, რომ თურმე არსებობს საზოგადოებრივი ინსტიტუტების განადგურებისა და მორალურად დაუშვებელი იდეების ლეგალიზაციის მთელი ტექნოლოგია. ამისთვის საჭიროა სულ რაღაც 5 ნაბიჯის გადადგმა!
მაგრამ, მოდი ყველაფერს მივუყვეთ თანმიმდევრობით.
დასავლეთის საზოგადოებას, ისევე როგორც დღეს რუსეთს, დიდი ხნის განმავლობაში არწმუნებდნენ, რომ სექსუმცირესობათა დაცვა -
მაგრამ, როგორც დამაჯერებლად დაამტკიცა 1990 წ. სოციოლოგმა ჯოზეფ ოვერტონმა (1960-
1-ლი ნაბიჯი. წარმოუდგენელიდან რადიკალურამდე
ვინმე ადამიანი, ადამიანთა ჯგუფი ან ორგანიზაცია განსახილველად აყენებს თემას, მაგალითად, აკადემიურ წრეებში. თემა სრულიად ტაბუირებულია. მაგალითად, პედოფილია.
2-ე ნაბიჯი. რადიკალურიდან მისაღებამდე
განხილვის პარალელურად წარმოიშვება ან თავს გვაგრძნობინებს პედოფილების პარტია, როგორც ეს იყო ჰოლანდიაში. და აი, უკვე მასმედია ავრცელებს ამ ახალ ამბავს თავის გამოცემებში. ტაბუ მოხსნილია. ამასთან პედოფილებს ადარებენ სხვა რადიკალებს, მაგალითად, ნეონაცისტებს. იშვება ნაცრისფერის გრადაცია. პედოფილები საშინელი ხალხია, მაგრამ ისინი უკვე რეალობაა, საზოგადოების ნაწილია. ამ ეტაპზე მთავარია -
3-ე ნაბიჯი. მისაღებიდან გონივრულობამდე
წარმოიშვება სიყვარულის თემა. "თქვენ ხომ გიყვართ თქვენი შვილები, რატომ სხვებს არ შეუძლიათ უყვარდეთ თქვენი შვილები? და ეს სიყვარული თუ ორმხრივია? ადამიანებს უნდა ჰქონდეთ ბედნიერების უფლება. უნდა იბრძოდნენ თუ არა ისინი თავიანთი უფლებებისთვის, არის თუ არა ეს გონივრული? რა თქმა უნდა, დიახ!" ამ დროს ამერიკელი მეცნიერები პედოფილიას უკვე ნორმად მიიჩნევენ.
4-ე ნაბიჯი. გონივრულიდან პოპულარულამდე
ინტერვიუ, გულახდილობა, ტოკ-
5-ე ნაბიჯი. პოპულარულიდან პოლიტიკამდე / ნორმამდე
"ნახეთ, რამდენი ცნობილი ადამიანი აღმოჩნდა "ბავშვთა მოყვარე". ნორვეგიაში -
ამაზრზენია არა? მაგრამ გაიხსენეთ: სწორედ ასე მიდიოდა დასავლური სამყარო ერთსქესოვანი ქორწინებების ლეგალიზებამდე. დაუშვებელიდან საკანონმდებლო ნორმამდე.
და ეს გზა გაგრძელდება თუნდაც იმიტომ, რომ ჰოლანდიაში მართლაც არსებობს, მართალია უკვე ნახევრადლეგალურ მდგომარეობაში, მაგრამ მაინც, პედოფილების პარტია, ხოლო აშშ-
თუმცა, ეს ჯერ კიდევ არ არის დასასრული. არის 6-
როგორ გავუწიოთ ამას წინააღმდეგობა? უბრალოდ მოუყევით ყველას. ვინც გაფრთხილებულია, ის შეიარაღებულიცაა.
_____________________
(1) ჯოზეფ ოვერტონი (1960-
_____________________
წყარო: http://www.pravoslavie.ru/jurnal/67684.htm
შენიშვნა: ამ თემას ჩვენ კიდევ მრავალჯერ დავუბრუნდებით.