საუბრები ბიბლიაზე - ბიბლიის აპოლოგეტიკა. თ. X - აპოკალიფსისი

ჩვენთვის მნიშვნელოვანია გავხსნათ წერილის საკუთრივი სწავლება ამ საგანზე, რათა გასაგები გახდეს, თუ რა გამოთქვა ფსალმუნთმგალობელმა: "ვითარ განდიდნენ საქმენი შენნი, უფალო, და ყოველივე სიბრძნით ჰქმენ; აღივსო ქუეყანაჲ დაბადებულითა შენითა" (ფსალმ. 103:24). ჩვენი ყურადღება შევაჩეროთ ბიბლიის პირველ თავზე. წერილის სწორედ ეს ნაწილი ხდება ხოლმე თავდასხმის ყველაზე ხშირი ობიექტი გეოლოგიის თვალსაზრისით.

ფ. ჰ. კაპრონი გენიალურად ამბობდა, რომ ბიბლიის პირველი ფურცლები სრულ ჰარმონიაშია მეცნიერების მთელ შემდგომდროინდელ მონაცემებთან. ეს მან განაცხადა თავისი საუკუნის დიდი მოაზროვნის, მაგრამ ათეისტის, ჰერბერტ სპენსერის სწავლებასთან დაკავშირებით, რომელიც ამის გამო სულაც არ იყო მიდრეკილი წერილის ჭეშმარიტების აღიარებისკენ. მსჯელობს რა იმის შესახებ, რასაც ის "შეუცნობელის გამოვლინებას" უწოდებს, რაშიც ის, ცხადია, სამყაროში არსებულ საღმრთო ძალებს გულისხმობს, ჰერბერტ სპენსერი ამტკიცებს, რომ ამ გამოვლინებებს მეცნიერების ბაზისზე ხუთი განსაზღვრული ფორმა უნდა გააჩნდეს, რომელსაც ის ამგვარად აყალიბებს: სივრცე, დრო, მატერია, მოძრაობა და ძალა.

ბიბლიის დასაწყის სტროფებს თუ მივმართავთ, როგორც ეს კაპრონმა თქვა ("Конфликт истины"), ვიპოვით გასაოცარ ფაქტს, რომ მათში ამ ხუთი "შეუცნობელის" გამოვლინების ფორმებზე მოწმობს სულიწმიდა და თითქმის იმ თანმიმდევრობით, როგორც ეს სპენსერმა მოგვცა:

დ. ვ. დაუსონი, რომელსაც მეცნიერ-გეოლოგთა შორის პირველი ადგილი უპყრია, თავის ნაშრომში "ქვეყნიერების წარმოშობა" მოცემული აქვს სრულიად დამოუკიდებელი მოწმობა, თუმცა იმგვარი, რომელიც ფორმით ზემოთდამოწმებულის მსგავსია. ფაქტების სამეცნიერო სიზუსტესთან მიმართებაში, რომელიც დაბადების პირველ თავშია ჩაწერილი, ის ამბობს:

"ფრიად საინტერესოა, რომ მეცნიერება მისდევს ბიბლიის თანმიმდევრობას, კერძოდ:

მატერია - დედამიწა (დაბ. 1:2).

სიბნელე უფსკრულზე - Тьма над бездною (დაბ. 1:2).

მოძრაობა - სული ღმრთისა იძვროდა (დაბ. 1:2).

ნათელი - და იქმნა ნათელი (დაბ. 1:3).

სითბო - და შექმნა ღმერთმა ორი დიდი მნათობი (დაბ. 1:16).

იგივე მეცნიერი წიგნში "გეოლოგიის შეხება ისტორიასთან" ამბობს: "ამჟამად სრულიად უეჭველია, რომ შესაქმის თანმიმდევრობა, რომელიც დაბადების პირველ თავშია მოცემული, ემთხვევა ასტრონომიული და გეოლოგიური კვლევების შედეგებს, თანაც თანხვედრას ვერანაირად ვერ მივაწერთ უბრალო შემთხვევითობას".

სხვა გეოლოგი, პროფ. ტრისტრამი, თავის ნაშრომში "ბუნებრივი ისტორია" ამ მოწმობას კიდევ რამოდენიმე მნიშვნელოვან სიტყვას ამატებს: "გეოლოგიური კვლევები ადასტურებენ თანმიმდევრობას, რომელიც წერილშია მითითებული".

ეს არის მეცნიერების ყველაზე ბოლო დასკვნა; ამრიგად, კაცობრიობა, სულ უფრო და უფრო რწმუნდება იმაში, რომ ბიბლია არა მარტო იწერებოდა "პოეტური თავდაჯერებულობით", არამედ მეცნიერული აკურატულობითაც.

"დაბადბის პირველი თავი, წერს პემბერი "დედამიწის ადრეულ საუკუნეებში", ისევე,როგორც შემდეგ, არსებითაც არც ხილვაა, არც ალეგორია, არამედ ზუსტი ისტორია, ამიტომაც მას უნდა მოვეპყრათ, როგორც ფაქტების ბუკვალურ გადმოცემას".