პროპაგანდა - გადაგვარებულთა ზნეობა, ანუ მეტროში უშარვლოდ - აპოკალიფსისი

რაშია მსგავსი ღონისძიების აზრი? ფლეშმობის მონაწილეები აცხადებენ, რომ არ მისდევენ რაიმე პოლიტიკურ მიზნებს. აქციის მიზანი, მათი თქმით, მხოლოდ საკუთარი თავისა და მგზავრების გართობაა.

მაშ, რა გამოდის? - ფლეშმობის მონაწილეთა აზრით ხალხს გართობა აკლია? მოსწყინდათ კრეატიულ ეროვნებებს? მაშ წავიდნენ სირიაში და დაიცვან პრეზიდენტი ტერორისტებისგან; ან ლიბიაში - "განთავისუფლებული" ქვეყნის აღსადგენად; ან კიდევ ავღანეთში ეცადონ საკუთარი უკანალებით ადგილობრივი მოსახლეობის გართობა! მაგრამ არა! შარვლის ჩახდა უფრო მარტივია ტოლერანტი თანამოქალაქეების წინაშე - ისინი ხომ იძულებულნი არიან ითმინონ, ისინი ხომ კედელზე არიან მიჭედებულნი ლიბერალური კანონებით.

საზოგადოებრივ ადგილზე შარვლის ჩახდა, როგორც გართობის სახეობა - ვერაფერს იტყვი, მეტად კრეატიულია! ყოველგვარი პირობითობებისგან გათავისუფლებული "მოღადავეები" მომავალში ალბათ თეთრი სახლის წინ მოსაქმვასაც არ იუკადრისებენ.

მაგრამ ნუ მოგატყუებთ შარვალჩახდილი კრეაკლები (სლენგი, აღნიშნავს კრეატიული კლასის წარმომადგენელს. ნაწარმოებია ორი სიტყვის დასაწყისი ასოებისგან: კრეა-ტიული და კლა-სი - რედ.) - ისინი აზრზეც არ არიან, მაგრამ მსგავს აქციათა ორგანიზატორებს კარგად ესმით, რაც ხდება. მსგავსი აქციების მიზანი ერთია - "გამოჭამონ ტვინი" ადამიანებს, დაანგრიონ ადამიანის წარმოდგენა იმაზე, რა არის "კარგი" და რა - "ცუდი". აჩვენონ, რომ ყველაფერი შეფარდებითია, რომ არ არსებობს კანონი, რომ არ დაირღვეს, რომ პროგრესულ ადამიანს აქვს უფლება "აკეთოს ყველაფერი, რაც კი მოეპრიანება".

მოცემული აქციის მიზანს წარმოადგენს აგრეთვე - გაათავისუფლოს ადამიანის გონება ადამიანური საზოგადო ცხოვრების ნებისმიერი წესისგან. გააცალონ ადამიანს მორალური წინამძღვრები. აქციის მიზანია - მიაღწიონ ნებისმიერი ავტორიტეტის დამხობას, დაწყებული ღმრთისგან დამთავრებული ადამიანით, სამშობლოთი, ახლობლებით და ა. შ. ადამიანი თვითონ არის საკუთარი თავის ავტორიტეტი, და მნიშვნელობა არა აქვს, რა ხდება ზოგჯერ, თან ახალგაზრდობაში...

"ტვინის გამორეცხვა" ობივატელებს დაეწყოთ ევროპაში და თანაც აღორძინების ეპოქიდან, როდესაც ღმერთი უბრალო ნოქარის დონემდე დაიყვანეს და ადამიანი ღმრთის რწმენისგან საერთოდ "გაათავისუფლეს". მთელი ახალი დროის განმავლობაში, ვიდრე ჩვენს ეპოქამდე განთავისუფლების (ლიბერალიზმის) იდეოლოგია თანდათანობით ათავისუფლებს ევროპელებს ყოველგვარი აკრძალვისგან, ბუნების, სხვათა მიწებისა და ქვეყნების დამპყრობთ სინდისის ქენჯნისგან. მსგავსი წარმოდგენების ჩანერგვა ადამიანის ცნობიერებაში მკაფიოდ ვლინდება თანამედროვე მსოფლიოშიც.

ამერიკასა და ევროპაში ლიბერალიზმი ჭამს თეთრ რასას. ლიბერალიზმი - ანტიადამიანური იდეოლოგიაა, რომელიც მიმართულია ნებისმიერი რასის ადამიანის წინააღმდეგ, თუ ის უკვე მიჰყვება მის ღირებულებებს. ლიბერალიზმი განჰყოფს ადამიანებს ქონებრივი უთანასწორობით, ნერგავს უკიდურეს ეგოიზმს და ერთმანეთის წინააღმდეგ აქეზებს საზოგადოების სხვადასხვა ფენებს, რითაც მის წარწყმეად ამზადებს. ადამიანის უფლებები, რომელსაც ლიბერალური სახელმწიფო აცხადებს, უბრალო ხმაა თავისუფალი, ანუ უზნეო კონკურენციის ფონზე, სადაც "ყველა თავისთვის" და ასევე ფულისთვის ცხოვრობს. ლიბერალიზმი ადამიანს ყოველგვარი პირობითობისგან ათავისუფლებს, გარდააქცევს მას მხეცად. ხოლო მხეცი, რომელიც ჭამს ყველა მის მსგავთ, ადამიანთა ცხოვრებას ჯოჯოხეთად აქცევს.

და რას ვერჩით ზანგებს! თეთრები ახლა თვითონ "თიშავენ" საკუთარ თავს თავისუფლებაზე გარყვნილი წარმოდგენებით. ლიბერალიზმი, რომელიც ადამიანის უზნეობითა და ღმრთისგან "გათავისუფლებით" დაიწყო, ახლა ადამიანს საკუთარი თავისგანაც ათავისუფლებს, და კაცთა საზოგადოებას უოჯახო, თავმოყვარე ეგოისტებად გარდააქცევს, რომლის ყველაზე უდიდესი და უმთავრესი ღირებულება მატერიალური ღირებულებაა.

ლიბერალიზმის მიერ სინდისის გათავისუფლებით ევროპელები დაუოკებელ მომხმარებლებად იქცნენ, რომელთაც სულაც არ აღელვებთ თავიანთი შვილები, შვილებს კი - მშობლები. არც ქვეყანა აღელვებთ, არც ერი, არც სხვა ადამიანები, არც ბუნება და საერთოდ სიცოცხლეც. მათ მხოლოდ საკუთარი კომფორტული არსებობა აინტერესებთ ("მათ ხომ ეს დაიმსახურე!"), ანუ ყოველგვარი სიკეთის მოხმარება (და არა აქვს მნიშვნელობა როგორ არის ის მოპოვებული), საკუთარი "ერთჯერადი" ცხოვრება (რადან "ღმერთი არ არის") და ა. შ.

და აი ასე ცხოვრობს დღეს თეთრი რასა! თითქმის ყველა ქვეყანაში! და "თეთრების გათიშვა" - ბუნებრივი ფინალია ევროპელთა ისტორიისა, რომლებმაც მარადიული ცხოვრება, სხვების ძარცვის ხარჯზე თავიანთ ხანმოკლე, მიწიერ და მატერიალურ კომფორტზე გადაცვალეს.

2014 წლის იანვარში აშშ-დან მოვიდა ცნობა, რომ ამერიკაში, ეროვნულ უმცირესობათა წარმომადგენლებში გავრცელდა თამაში სახელწოდებით "გათიშე თეთრკანიანი". ის უკვე ევროპაში და დანარჩენ მსოფლიოშიც ვრცელდება.

თამაშის არსი იმაშია, რომ რაც შეიძლება უეცრად და ძლიერად უნდა დაარტყა გამვლელ თეთრკანიანს თავში (ადამიანის ასაკს და სქესს მნიშვნელობა არა აქვს (!)), რათა ნოკაუტში ჩააგდო, ანუ "გათიშო". ახალგაზრდა ნაცმენები ამერიკისა და ევროპის ქუჩებში დადიან ჯგუფურად და "თიშავენ" ყველას, ვინც კი აზრზე არ არის და შემდეგ, თავიანთი "გმირობის" ამსახველ კადრებს ინტერნეტში ათავსებენ.

იბადება მარადიული კითხვა "ვინ არის დამნაშავე?" და "რა ვქვნათ, რა ვუშველოთ"? ეს კითხვები დღეს მრავალ ამერიკელსა და ევროპელს აწუხებს. გარდა იმისა, რომ აშშ-სა და ევროპის თეთრკანიანი მოსახლეობა სულ უფრო მცირდება დაბალი შობადობის გამო, ამჯერად თეთრების "გათიშვას" უკვე პირდაპირი გაგებითაც შეუდგნენ და შორს არ არის ის დღე, როდესაც დღევანდელი თეთრი უმრავლესობა ნაციონალური უმცირესობის მდგომარეობაში აღმოჩნდეს, ხოლო ჩრდილოატლანტიკურ ქვეყნებში უბრალო დემოკრატიული პროცედურების მეოხებით, ხელისუფლება აღმოჩნდეს მათ ხელში, ვისაც თეთრების "გამოთიშვის" ტრადიცია ქუჩის ბანდებში გაუვლია.

როგორ აღმოჩნდა შესაძლებელი XXI საუკუნის ამერიკაში, მსოფლიოს ამ ყველაზე "თავისუფალ, პროგრესულ, ჰუმანურ და დემოკრატიულ ქვეყანაში" ასეთი უმსგავსობა? პასუხი მარტივია - რაკიღა საზოგადოებაში არ არსებობს მორალური ავტორიტეტები, რადგან ღმრთისადმი რწმენა არაფრის დამავალდებულებელ ტრადიციად გადაიქცა, რაკიღა პროგრესული ათეისტებისთვის ყველაფერი დასაშვებია, რატომაც არ უნდა "გაითიშონ თეთრები"? ზოგს საზოგადოებაში საკუთარი ნიფხავის ჩახდა სიამოვნებს, სხვებს კიდევ - "თეთრების გათიშვა". ვერაფერს იტყვი - სრული თანასწორობა და ტოლერანტობაა! ვიღაცას სხვადასხვა ფლეშმობებში მონაწილეობა სიამოვნებს, ვიღაცას კი ქუჩის ბანდებში მონაწილეობა. გაუმარჯოს თავისუფლებას!