უსჯულოება > უსჯულოების საიდუმლო
ფლაბიან ბრენიე დე სენ-კრისტო
ებრაელები და თალმუდი
ებრაელი ერის ზნეობრივი და საზოგადოებრივი საფუძვლები მისი წმინდა წიგნის თალმუდის მიხედვით
ასევე იმ ისტორიულ ვითარებათა მიმოხილვა, რომლის დროსაც ებრაელი ერმა გადაუხვია მოსეს სჯულს
ასევე იმ ისტორიულ ვითარებათა მიმოხილვა, რომლის დროსაც ებრაელი ერმა გადაუხვია მოსეს სჯულს
რუსულ ენაზე მთარგმნელისგან
ფლაბიან ბრენიეს წიგნი “ებრაელები და თალმუდი” რადგან ვთარგმნე, ჩემს მოვალეობად მიმაჩნია, ერთგვარი რეკომენდაციაც გავუწიო ამ წიგნს ყველა იმ ადამიანის წინაშე, რომელიც დაინტერესებულია ებრაული საკითხით. იშვიათად თუ მოიპოვება დღეს ადამიანი, რომელსაც არ აინტერესებდეს ჩვენი დროის ეს ყველაზე მტკივნეული პრობლემა. რა კუთხითაც უნდა განიხილო, მისი პირველხარისხოვანი მნიშვნელობა უდავოა. ყველა ლაპარაკობს დღეს ებრაულ საკითხზე, ყველა წაღმა-უკუღმა ატრიალებს ამ თემას, მაგრამ მცირედმა თუ უწყის, რაში მდგომარეობს პრობლემა და რას წარმოადგენს ეს ებრაელი, რომელიც ასე სძულთ. ვფიქრობ, ებრაელს რომ გავუგოთ, საჭიროა, თუნდაც მოკლედ გავეცნოთ მის ისტორიას და მსოფლმხედველობას, რასაც სრულად აკმაყოფილებს ეს წიგნი, რომელიც მოკლედ და შემჭიდროებული ფორმით, უეჭველ და უცილობელ დოკუმენტებზე დაყრდნობით გადმოსცემს როგორც ებრაელთა ისტორიის მთელ არსს ბაბილონის ტყვეობიდან მოყოლებული, ასევე ებრაულ მსოფლმხედველობასაც მისივე წმინდა წიგნებზე დაყრდნობით.
გრაფი დ. გრაბე
წინათქმა
ყველა იმ ეროვნულ თუ რელიგიურ საკითხს შორის, რაც კი ისტორიაში წამოჭრილა, არ ყოფილა არც ერთი იმდენად ხანგრძლივი, საზოგადო და გადაუჭრელი, როგორიც იყო და არის ებრაული საკითხი. ამ პრობლემას შორეული წარსულიდან, ანუ ებრაელთა სხვადასხვა ხალხებში განთესვის დროიდან თუ ჩავუღრმავდებით, ვნახავთ, რომ ეს ერი ყოველთვის განუწყვეტელ ბრძოლაშია იმ ერებთან, რომლებმაც კი თავის წიაღში შეიფარეს იგი.
ებრაელთა ეს განთესვა ამავე სახელწოდებით ცნობილ იმ ეპოქაზე უფრო ძველია, როდესაც რომის არმიამ აიძულა ისინი, საბოლოოდ დაეტოვებინათ სამშობლო და გაფანტულიყვნენ დედამიწის სხვადასხვა კუთხეში. ძველი ისტორიის ნაწილი და მთელი შუა საუკუნეები სავსეა ამ საუკუნეობრივი ბრძოლების გამოძახილით. ამ ბრძოლამ, რომელიც მიმდინარეობს ერთი მხრივ, ებრაელობასა და ქრისტეანობას შორის და მუსულმანობასთან, მეორე მხრივ, სადღეისოდ თუ გარეგნულად ნაკლებად მძაფრი ფორმა მიიღო მხოლოდ და მხოლოდ იმიტომ, რომ ისრაელი დღეს საკმაოდ მოხერხებულად ნიღბავს წარსულში თითქმის ყოველთვის სწორხაზოვან და ღია სიძულვილს ქრისტეანობისადმი.
მაგრამ ახადეთ ნიღაბი ამ მოხერხებულად დაფარულ და შეთითხნილ სახეს და ეროვნული უშიშროების, მატერიალური კეთილდღეობის, რელიგიური თავისუფლების ან თუნდაც თითოეული ერის საზოგადოებრივი წყობილების ვითომცდა ხელყოფის მუქარით თქვენ თითქმის ყოველთვის წინ დაგხვდებათ ებრაელი. და მართლაც, ებრაელებმა შეცვალეს ერთა არსებობის ეკონომიკური პირობები, შექმნეს რა ისეთი ფინანსური სისტემა, რომელიც შესაძლებლობას აძლევს მათ, თავიანთ სასარგებლოდ გამოიყენონ კერძო და საზოგადოებრივი გაკოტრებები. ქრისტეანთადმი თავიანთი სიძულვილი რომ დაეკმაყოფილებინათ, ებრაელებმა მრავალ ქვეყანაში გამოიწვიეს ანტიქრისტეანული დევნულებანი თავიანთ აგიტატორთა და თეორეტიკოს-ებრაელთა მეშვეობით, რომელთა სახელებია: კარლ მარქსი, ლასალი, ზინგერი გერმანიაში; ნეიმაერი, ადლერი და აარონ ლიბერმანი ავსტრიაში; ფრიბურგი, ლეონ ფრანკელი და ჰალტმაერი საფრანგეთში; ჯემს კოენი დანიაში; დობროჯანუ ხერეა რუმინეთში; კონი, ლიონი და სამუელ ჰომპერსი აშშ-ში.
მსოფლიოში კოლექტივიზმის იდეის ქადაგებით ებრაელებმა ცეცხლი შეუკეთეს სოციალურ შენობას (1). მთელს მსოფლიოში, ლიტერატურისა და ხელოვნების დარგებში, ზნეობრივი გახრწნილების ყველა მცდელობის მიღმა თქვენ ისევ ებრაელებს წააწყდებით. და ბოლოს, ებრაელები გამუდმებით ეწევიან შპიონაჟს ყველა იმ სახელმწიფოს წინააღმდეგ, რომლებმაც ასე გაუფრთხილებლად შეიფარეს ისინი მათი დევნულებისა და განთესვის პერიოდში. ერთა გარყვნისა და გაპარტახების ეს გრანდიოზული სამუშაო, რომელიც მიზანმიმართულად ტარდება საუკუნეების განმავლობაში, გვიჩენს დღემდე გადაუჭრელ შეკითხვას: სად არის ის საიდუმლო ძალა, რომელმაც ებრაელი ერი გადააქცია“ღმრთის შოლტად და მიანიჭა ის როლი, რომელიც ჩვენ ეს-ეს არის ფართო შტრიხებით მოვინიშნეთ? აი კითხვა, რომელიც უცილობლივ დგება ჩვენს წინაშე, როდესაც ხელს მივყოფთ ისრაელის დამღუპველი საქმიანობის შესწავლას, რომელსაც ეს ერი, აგერ ორ ათასწლეულზე მეტია, ეწევა. და მართლაც, ეს ებრაელები, რომლებიც გაუცხოებულნი არიან იმ იდეალისგან, რომელსაც ჩვენ მივაგებთ პატივს; ებრაელები, რომელთაც არ ესმით დიდება სიძულვილის გარეშე, გამბედაობა ძარცვის გარეშე და დაკმაყოფილება ლაფის გარეშე, რომელიც ღვარად მოედინება მათ ირგვლივ - წარმოადგენენ პირველ საუკუნეთა იმ ებრაელების შთამომავლებს, რომლებიც საღმრთო განგებამ აირჩია ყველა ხალხსა და ერს შორის, რათა შეექმნა ღმრთის რჩეული ერი. ეს იყო მესიის რელიგია, რომლის მიმდევრებს ახლა ისინი, ქრისტეს ჯვარცმის შემდეგ, მთელს დედამიწაზე დევნიან. დევნიან იმ სარწმუნოებას, რომელიც კვებავდა მათ შორეულ წინაპრებს, რჩეულთ ყველა ხალხებს შორის, რომლებმაც მიიღეს “აღთქმა”: აბრაამი სიხარულით შეკრთა მაშინ იმის გაფიქრებისგან, რომ იხილავდა მესიას (იოანე. 8:56) (2).
როგორ გარდაიქცა ოქრო ტყვიად? როგორ შეეძლო “ღმრთის ერს”, მიქცეულიყო წყეულ ერად? როგორ მოხდა, რომ ებრაელებმა, რომლებიც მრავალისაუკუნის განმავლობაში ცხოვრობდნენ მაცხოვრის მოლოდინით, ჯვარს აცვეს იგი, როგორც კი მათ შორის გამოჩნდა? როგორ შეეძლოთ მათ, ვისმა მამებმაც სინას მთაზე მიიღეს სიყვარულისა და სამართლიანობის ათი მცნება, შეეცვალათ ის თალმუდად წოდებული სიძულვილის, მკვლელობისა და ძარცვის კანონით, რომლითაც დღემდე ხელმძღვანელობენ?
აი ის ყოველივე, რაიც უნდა გამოგვერკვია უპირველესად, ვიდრე, ყველაზე უეჭველ წყაროებზე დაყრდნობით, შევუდგებოდით თვით თალმუდისა და იმ შედეგების შესწავლას, რომელიც უცილობლივ თან სდევს ამ სწავლების მიღებას. ისტორიულ ძიებაში, რომელიც ეფუძნება უდავო და უცილობელ ფაქტებს, ჩვენ შევეცდებით, გამოვარკვიოთ თუ როგორ მოხდა ისრაელის გარყვნა; რა შესაფერისი საფუძველი იპოვა ამ გარყვნილებამ ებრაელთა იმ ტომობრივ თავისებურებებში, რაც დამახასიათებელია ზოგადად მთელი ებრაელი ერისთვის; და როგორმა პოლიტიკურმა ძვრებმა აიძულა ებრაელები, ეღალატათ თავიანთი მოწოდებისთვის, რომელმაც ისინი ჯერ ღმრთისმკვლელობამდე, შემდეგ კი ქრისტეანობის წინააღმდეგ ძველისძველ, მრავალსაუკუნეობრივ ბრძოლამდე მიიყვანა. ამგვარად ჩვენ მივიღებთ იმ საიდუმლოს გასაღებს, რომლის გარშემოც აგერ უკვე ორი ათასი წელია ტრიალებს მსოფლიო პოლიტიკა.
___________________
1. აუცილებელია აღინიშნოს, რომ საფრანგეთში გაერთიანებული სოციალისტური პარტიის გაზეთი ლ’ ჰუმანიტე დაარსდა კაპიტალზე, რომელიც შეადგენდა 780 000 ფრანკს და რომელიც შემოწირა თორმეტმა ებრაელმა, ესენია: ლევი, ბრიული, ლავი ბრამი, ა. დრეიფუსი, ლუნ დრეიფუსი, ჰერი, ელი როდრიგეცი, ლეონ პიკარი, ბლუმი, რუფი, კაზევიცი, სოლომონ რეინახი და ზაქსი. მსოფლიოს სოციალისტური ბეჭდვითი ორგანოების უმრავლესობა ასევე დაარსებულია ებრაული ფინანსებით და ამ გამოცემათა ნახევარზე მეტის რედაქტორები ებრაელები იყვნენ.
2. შეადარეთ დავითის ფსალმუნს: “Бог не высказывал подобного предпочтения другим народам, и не являл своего суда подобным образом“. “Non fecittaciter omni nationi et juditia non manifestavit eis“.